| items per Page |
|
| Table of Content |
| สำนักงานแมวเหมียว (I) |
| สำนักงานแมวเหมียว (II) |
| สำนักงานแมวเหมียว (III) |
| สำนักงานแมวเหมียว (IV) |
| สำนักงานแมวเหมียว (V) |
| สำนักงานแมวเหมียว (VI) |
| สำนักงานแมวเหมียว (VII) |
| สำนักงานแมวเหมียว (VIII) |
สำนักงานแมวเหมียว (I)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (I) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity |  | |
| Description | วันหนึ่ง สำนักงานแมวเหมียวที่ลึกลับได้ส่งคำเชิญไปยังคนเฝ้าประตู Perroux... การผจญภัยที่กำลังรอคอย Perroux อยู่จะเป็นแบบไหนกันนะ? |
| Perroux หาวหวอดยาวแล้วขยี้ตา เหมือนเช่นกับช่วงบ่ายทั่ว ๆ ไป ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นบัตรเชิญสีทองนอนอยู่ในแปลงดอกไม้อย่างเงียบเชียบ แสงแดดส่องกระทบหน้าปกของบัตรเชิญ ทำให้ตัวอักษรบนปกที่ว่า "เรียนคุณ Perroux ที่เคารพ" ส่องสว่างพร่าตายิ่งกว่า Mora ที่กระจัดกระจายเสียอีก ดวงตาของ Perroux เบิกกว้าง เขาเป็นเพียงคนเฝ้าประตูตัวเล็ก ๆ ที่คอยเปิดประตูให้กับ "สุภาพบุรุษ" และ "สุภาพสตรี" ที่มาเยี่ยมเยียนนายท่าน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนเรียกเขาว่า "คุณ Perroux" อย่างสุภาพเช่นนี้ ใครเอามันมาทิ้งไว้ที่นี่กันนะ? เขาไม่ทันได้สังเกตเห็นเลย Perroux กะพริบตาแล้ว กะพริบตาอีก เพื่อยืนยันให้แน่ใจซ้ำ ๆ ว่านั่นไม่ใช่ภาพลวงตาที่เหมือนกับสายรุ้ง จากนั้นก็เปิดบัตรเชิญออกมาอ่าน... "ขอบคุณที่ต้อนรับพวกเราด้วยอาหารแสนอร่อย โปรดแวะมาเยี่ยมเยียนเราด้วย ...จาก สำนักงานแมวเหมียว" ตัวอักษรโย้เย้ราวกับถูกเขียนด้วยปากกาขนนกที่หยาบที่สุด ซึ่งดูไม่เข้ากันกับปกหนังสีทองเอาเสียเลย สำนักงานแมวเหมียว? มีสำนักงานที่ชื่อ "แมวเหมียว" ด้วยเหรอ? คงไม่ใช่สำนักงานที่เปิดโดยแมวหรอกนะใช่มั้ย... Perroux มักจะเอาอาหารที่เหลือไปให้แมวจรจัดที่อยู่ตรงมุมถนนกินอยู่บ่อย ๆ แค่ส่งเสียงร้อง "เมี้ยว ๆ" พวกแมวก็จะเข้ามารุมล้อมอย่างสนิทสนมแล้ว แต่ตอนที่ไม่มีอาหารแมวอยู่ในมือ พวกมันจะระแวงมาก ต่อให้เป็น Perroux ก็ตาม Perroux คิดเช่นนี้พลางพลิกด้านหลังของบัตรเชิญ "คุณอาจจะยังไม่รู้ที่ตั้งของสำนักงานสินะ... "ตรงโค้งที่สิบสองของลมเหนือ ให้เดินหน้าตามเกล็ดปลาบนพื้นไป คุณจะเห็นรถม้าจอดเรียงรายอยู่แถวหนึ่ง "หลังจากเสียงระฆังดังเป็นครั้งที่สิบ รถม้าจะเหลือเพียงคันเดียว กระโดดเข้าไปตรงเงาดำที่อยู่ใต้รถม้า... พวกเราจะรออยู่ที่นั่น..." วิธีบันทึกเวลาและสถานที่แบบนี้ เหมือนกับ... เวทมนตร์บางอย่างที่เข้าใจได้ยากเลย ใครจงใจแกล้งกันรึเปล่านะ? แต่ตัวอักษรที่เขียนผิด ๆ และการให้ความสนใจกับเกล็ดปลาเป็นพิเศษนั้นก็ดูเหมือนแมวจริง ๆ อยู่... ถ้าแมวเขียนหนังสือได้ แล้วมีสำนักงานอยู่จริง ๆ ละก็ ลมเหนือ... เกล็ดปลา... รถม้า... อ๊ะ ใช่แล้ว! จากตรงนี้ไปทางใต้ เดินผ่านทางแยกที่สิบสอง ก็ถึงแผงขายปลาที่เปิดในเวลากลางวัน เวลาสี่ทุ่มของทุกคืน จะมีรถม้าขนขยะมาจอดอยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ? ขยะจำนวนมหาศาลที่เกิดจากในเมืองตลอดทั้งวันจะถูกส่งออกไปนอกเมือง และกลับมาอีกทีพร้อมเสียง "เอี๊ยดอ๊าด เอี๊ยดอ๊าด" ในเวลาเที่ยงคืน ใช่ นี่คงเป็นเวทมนตร์ภาษาของแมวแน่ ๆ มีเพียงคนอย่าง Perroux เท่านั้นที่รู้จักแมวได้ดีเหมือนกับที่รู้จักเมืองนี้ และรู้จักเมืองนี้ดีเหมือนอย่างที่รู้จักแมวเท่านั้น ถึงจะสามารถถอดรหัสได้ ใจของ Perroux เต้นแรงตึกตัก นี่เป็นความลับที่มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่รู้ "ได้เวลาเปลี่ยนกะแล้ว รีบมาเร็วเข้า! ฉันกำลังจะไปเจอกับพวกแมวแล้ว" |
สำนักงานแมวเหมียว (II)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (II) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | Perroux ผู้ไขปริศนาเวทมนตร์ภาษาแมว ได้พบกับทางเข้าสู่สำนักงาน "กระโดดลงไปใต้เงามืด" แบบนี้ แล้วไงต่อเหรอ? |
| "คุณมาแล้วเหรอ! เชิญนั่งเลย ๆ" พวกแมวต่างดีใจมาก "ใช่แล้ว! กว่าจะหาสำนักงานของพวกเธอเจอนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ" คืนนั้น Perroux ทำตามคำแนะนำในบัตรเชิญ เขามองหาและตามหามัน ที่แท้ ในบรรดารถขนขยะพวกนั้น มีคันนึงที่ล้อเสียและจอดอยู่ที่เดิมตลอด ในเงามืดใต้รถม้าคันนั้น Perroux พบปากท่ออันมืดมิดที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเงามืด มีแสงไฟรำไรและเสียงดังแว่วมาจากในนั้น ทั้งยังมีบันไดเวียนลงไปข้างล่าง นี่ก็คือสำนักงานแมวเหมียวที่เร้นลับอย่างยิ่งยวดไงล่ะ "ธรรมชาติของพวกเร่ร่อนก็เป็นแบบนี้แหละ โปรดเข้าใจหน่อยนะ!" แมวลายที่มีดวงตาสีทอง และลวดลายคล้ายเสือหรี่ตาลงพูดอย่างถ่อมตัว แต่หางของมันกลับชูเป็นเส้นโค้งอย่างหยิ่งทะนง Perroux จำได้ว่ามันคือแมวลายเสือที่เขาให้อาหารเป็นประจำ เจ้านั่นชอบนอนอยู่บนหน้าต่างในบ้านของนายท่าน แล้วก็ชอบส่ายหางไปมาอย่างเกียจคร้าน ส่วนแมวตัวอื่น ๆ นั้น Perroux ไม่คุ้นหน้าสักเท่าไหร่ แมวลายเสือแนะนำแมวให้ Perroux รู้จักทีละตัว: ลูกพี่แมว ก็คือฉันแมวลายเสือผู้นี้เอง นักรบ คือแมวแขนลายที่อยู่ทางด้านซ้ายนี้ แมวสามสีที่อยู่ทางขวา ฉลาดหลักแหลมมาก โดยจดหมายที่เขียนถึง Perroux นั้น ก็เกิดจากการที่พวกแมวแต่ละตัวดึงหนวดมาตัวละหนึ่งเส้น แล้วประกอบกันเป็นพู่กัน จากนั้นก็จุ่มน้ำหมึก แล้วให้แมวสามสีเป็นผู้เขียน "แล้วก็ยังมีแมวฟืนตัวนี้ ถึงจะน่าเกลียดนิดหน่อย เพราะเป็นขี้เรื้อนจนขนแหว่งเป็นหย่อม ๆ แต่อย่ารังเกียจเจ้าหมอนี่เลยนะ!" แมวพวกนี้นี่แหละที่ก่อตั้งสำนักงานแมวเหมียวขึ้นมา เพื่อช่วยแก้ปัญหาให้กับเหล่าแมวในเมือง "ถ้างั้น ทางสำนักงานเคยแก้ปัญหาอะไรมาบ้างเหรอ?" Perroux ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น แมวลายเสือส่ายหางไปทางซ้าย ถึงตาเจ้าแมวแขนลายออกโรงแล้ว "ฉันคือเจ้าเหมียวแขนลายผู้กล้าหาญ~ หัวหน้าแมวที่ชอบนอนกรนส่งคำขอมาทีไร ฉันก็เป็นคนจัดการเองแหละ เมี้ยว~" "หัวหน้าแมวตัวนั้นเปิดโรงแรมสุดหรูขึ้นมา ซึ่งหรูไม่แพ้โรงแรมใหญ่ของมนุษย์เลยนะ เมี้ยว~ ตอนที่เปิดกิจการ มีลูกค้าเข้าพักเยอะแยะเลยล่ะเมี้ยว~" พวกแมวก็มีโรงแรมของตัวเองด้วยเหรอ! Perroux เกือบจะหยิบสมุดบันทึกออกมาจดซะแล้ว แม้แต่ Perroux ก็ยังทำได้แค่เดินผ่านประตู แล้วมองเข้าไปข้างในด้วยความอิจฉา ความรู้สึกแบบนั้น คงเหมือนกับตอนเด็ก ๆ ที่เวลาเก็บกระดาษห่อลูกกวาดได้แล้วอดไม่ได้ที่จะเลียมัน "แต่ว่า เสียงกรนของหัวหน้าแมวดังเกินไปล่ะเมี้ยว~ ดังรบกวนจนลูกค้านอนไม่หลับ กิจการก็เลยแย่ลงน่ะเมี้ยว~" "แต่แล้วจู่ ๆ วันหนึ่งก็มีฝูงหนูโผล่มาที่โรงแรม กัดข้าวของของแขกจนเสียหาย ก็เป็นหัวหน้าแมวนี่แหละที่ได้ทำผลงานครั้งใหญ่เอาไว้ เมี้ยว~" "ตั้งแต่นั้นมา เวลาได้ยินเสียงกรนของหัวหน้าแมว แขกทุกคนก็จะพูดกันอย่างสบายใจว่า: เก่งมาก... เก่งมาก... "ความจริงแล้ว เดิมทีที่โรงแรมไม่มีหนูหรอกนะเมี้ยว~ เป็นเพราะฉันเอาหนูมาปล่อยที่โรงแรมกลางดึก แล้วก็ค่อยจับมันอีกทีต่างหากล่ะเมี้ยว~" |
สำนักงานแมวเหมียว (III)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (III) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | แมวแขนลายทำคำขอของหัวหน้าแมวกรนเสร็จเรียบร้อยแล้ว แล้วแมวตัวอื่น ๆ ทำอะไรกันอยู่นะ? Perroux ยังคงสงสัยต่อไป... |
| เมื่อแมวแขนลายเล่าจบแล้ว แมวลายเสือก็แกว่งหางไปทางขวา แมวสามสีก้าวขึ้นมาข้างหน้าอย่างสง่างาม และโค้งคำนับเล็กน้อย "ว่ากันว่า ในหมู่แมวก็มีพวกแมวขี้เกียจอยู่นะเมี้ยว~ "แมวขี้เกียจที่อาศัยอยู่ตรงประตูเมืองได้ส่งคำขอมา เขาต้องการวิธีจับหนูแบบสบาย ๆ ที่ใช้หากินได้ทั้งชาติน่ะเมี้ยว~ "แมวขี้เกียจได้ถอดป้ายหน้าประตู 'บ้านแมว' ที่อาศัยอยู่ออก ตามคำแนะนำของฉัน และเปลี่ยนชื่อเป็น 'สถานีหนู' แทน เมี้ยว~ "ตั้งแต่นั้นมา ทุกครั้งที่มีหนูเข้ามาในเมืองแมว จะได้ยินเสียงพูดอย่างอ่อนโยนว่า 'เจ้าหนูทั้งหลาย ช่วยทายาที่มือและเท้าที่ตรากตรำทำงานมาอย่างหนักให้ทีเถิด!' และ 'เจ้าหนูทั้งหลาย ถอดของมีคมบนตัวออก แล้วมาขัดผิวกันให้สบายกันเถอะ!' เมี้ยว~ "แล้วพวกหนูก็ทาเกลือและชโลมน้ำมัน จากนั้นก็เดินเรียงแถวลงไปในบ่อน้ำร้อนที่ติดป้ายว่า 'บ่ออาบน้ำ' เมี้ยว~ "จากนั้นทุกตัวก็เข้าไปอยู่ในปากของแมวขี้เกียจจนหมด เมี้ยว~" "คิกคิก" Perroux หลุดหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ "ฮ่าฮ่า ช่างเป็นแมวสามสีที่ฉลาดจริง ๆ!" แมวสามสีโค้งคำนับเล็กน้อยอีกครั้ง ก่อนจะเดินกรีดกรายกลับไป "ถะ...ถึงตาข้าน้อยพูดแล้วสินะ..." แมวฟืนพูดอย่างประจบเอาใจ "ขนของข้าน้อยถูกเผาไหม้เสียหายตอนอยู่ในกองฟืน..." "น่าแปลกจริง ๆ ทั้งที่ตอนที่เพิ่งหลับมันอุ่นมากแท้ ๆ... ข้าน้อยฝันถึงตอนที่ข้าน้อยยังเป็นลูกแมว และนอนอยู่บนขนของแม่... แต่พอหลับไป ตัวก็ติดไฟซะแล้ว..." "ตะ...ต้องขอบคุณลูกพี่แมวที่ไม่รังเกียจ ข้าน้อยไม่กลัวความสกปรก และมักจะเดินอยู่ในท่อระบายน้ำของเมือง คอยทำงานอย่างการส่งข่าวกรอง และทำธุระจิปาถะอะไรประมาณนี้เสมอ "นะ...นอกเหนือจากนี้แล้ว ข้าน้อยก็ไม่มีความสามารถอื่น ๆ แล้วล่ะ..." แมวลายเสือกระแอมคอ แมวฟืนยิ้มอย่างหวาด ๆ แล้วเดินกลับไปเงียบ ๆ "เอาละ คุณ Perroux ก็ได้รู้เรื่องงานประจำวันของสำนักงานแมวเหมียวแล้ว" "ที่เชิญคุณ Perroux มาครั้งนี้ เพราะเราเจอเรื่องที่จัดการไม่ได้ ก็เลยอยากขอความช่วยเหลือจากคุณ Perroux น่ะ!" |
สำนักงานแมวเหมียว (IV)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (IV) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | สำนักงานแมวเหมียวที่รอบรู้ก็มีปัญหาเช่นกัน แต่เป็นปัญหาอะไรกันแน่นะ ให้ลูกพี่แมวลายเสือผู้ทะนงตนไปขอความช่วยเหลือจาก Perroux ดีมั้ยนะ? |
| "ความช่วยเหลือจากฉันงั้นเหรอ?" ดวงตาของ Perroux เบิกกว้างกว่าเดิม แมวลายเสือพยักหน้าอย่างจริงจัง "และยังต้องเป็นคุณ Perroux เท่านั้นด้วย" "ในบ้านของนายท่านที่คุณ Perroux รับใช้อยู่ มีแมวขนยาวอยู่ตัวหนึ่งใช่มั้ย?" "อ๋อ เจ้าแมวขนยาวสีขาวโพลนตัวนั้นน่ะเหรอ!" Perroux รู้ดีว่าแมวตัวนั้นเป็นแก้วตาดวงใจที่นายท่านหวงแหน มันมีดวงตาสีเขียวเข้มที่คล้ายกับเจ้าหญิงในยุคโบราณ มันมักจะปรายตามองผู้คน และชอบใช้ลิ้นสีชมพูของมันทำความสะอาดขนของตัวเองอย่างพิถีพิถัน ตั้งแต่หัวจรดหางเสมอ ราวกับนกกระสาที่กำลังล้างขนในทะเลสาบ ไม่ว่าจะกินข้าว นอนหลับ หรือออกไปนอกบ้าน นายท่านก็จะพาเจ้าแมวขนยาวติดตัวไปด้วย "ฉันน่ะ ตั้งใจจะแต่งงานกับแมวขนยาวน่ะ เราปรึกษากันเรียบร้อยแล้วด้วย!" "อ๋อ แต่งงานเหรอ... อะไรนะ? ตะ...แต่งงาน?" จู่ ๆ Perroux ก็พูดติดอ่างยิ่งกว่าแมวฟืนซะอีก "ละ... แล้วพวกเธอจะใช้ชีวิตกันยังไงล่ะ? แมวอย่างแมวขนยาวน่ะใช้ชีวิตเร่ร่อนไม่ได้หรอกนะ!" "เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง หลังแต่งงานเราจะย้ายไปอยู่ที่ศาลเจ้าในประเทศอันไกลโพ้น ได้ยินว่าที่นั่นเป็นศาลเจ้าของแมว ผู้คนจะบูชาแมวเหมือนบูชาเทพเจ้า และไม่ต้องกังวลเรื่องกินดื่ม..." "ตะ...แต่ว่า ทำแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะ? นายท่านไม่ยอมให้แมวขนยาวจากไปหรอกนะ..." Perroux พูดตะกุกตะกักต่อ "เพราะงั้น พวกเราถึงต้องการความช่วยเหลือจากคุณ Perroux ไงล่ะ" แมวลายเสือกระโดดขึ้นไปบนตู้ ดวงตาสีทองของมันจ้องมอง Perroux "แต่ฉันไม่ใช่คุณอะไรนั่นหรอก ฉันเป็นแค่คนเฝ้าประตูตัวเล็ก ๆ เท่านั้นเอง" Perroux โบกมือปฏิเสธรัว ๆ "ถ้าเกิดถูกนายท่านจับได้ นอกจากฉันจะตกงานแล้ว ยังต้องถูกจับขึ้นศาลด้วย..." "ไม่ใช่ ๆ คุณ Perroux เข้าใจผิดแล้ว!" แมวลายเสือคลี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย หนวดแมวที่ข้างปากสั่นไหวเบา ๆ เหมือนกำลังยิ้มน้อย ๆ "ไม่ใช่ว่าจะให้คุณ Perroux ไปขโมยซะหน่อย แมวเป็นสัตว์ที่มีเวทมนตร์ พวกเรา... มีวิธีอื่นอยู่น่ะ..." พูดจบ แมวลายเสือก็ผิวปาก แมวแขนลายและแมวสามสีที่อยู่ด้านข้างสองฝั่ง หยิบรองเท้าบูตกับหน้ากากออกมาคนละชิ้น ราวกับเล่นมายากลบางอย่าง "นี่คือรองเท้าบูตวิเศษ และหน้ากากวิเศษของแมว" "หงาว! ลองดูสิ!" Perroux รับของล้ำค่าทั้งสองอย่างเสียไม่ได้ เดี๋ยวนะ รองเท้าบูตคู่นี้ ถึงจะดูเล็ก แต่พอสวมไว้ที่เท้าของ Perroux ก็ดูสบายและดูดีขึ้นมาในทันตา เวลาเดินก็เบาสบายราวกับกำลังเดินเขย่งบนปลายเท้า... Perroux สวมหน้ากาก คิดจะเปิดปากเอ่ย แต่กลับมีเสียงสั่นเครือยาวที่ฟังไม่ได้ศัพท์ดังออกมา ฟังยังไงก็ไม่เหมือนเสียงของตัวเขาเองเลย "นี่ก็คือเวทมนตร์ของแมว" แมวลายเสือพูดอย่างดีใจ "ขอแค่สวมใส่สองสิ่งนี้ ใครหน้าไหนก็ดูไม่ออกว่าเป็นคุณ Perroux แล้วล่ะ" "คุณ Perroux แค่กลับบ้านไปนอนหลับให้สบายสักคืนก็พอ" "รออีกสามวัน คุณก็แค่พานายท่านและแมวขนยาวมาที่สำนักงานแมวเหมียวตามที่เราบอกก็พอ สามวันหลังจากนี้นะ! "จำไว้ให้ดี ๆ ล่ะ!" |
สำนักงานแมวเหมียว (V)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (V) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | ระหว่างบูทวิเศษกับหน้ากากมหัศจรรย์ของแมว จะใช้วิธีไหนพาแมวขนยาวเข้าไปในสำนักงานแมวเหมียวดีนะ? |
| มีบัตรเชิญใหม่มาอีกแล้ว ครั้งนี้สำหรับนายท่าน "ท่านบารอน ฉันได้ยินชื่อเสียงของแมวท่านมานานแล้ว ที่บ้านฉันเองก็มีแมวชื่อดังล้ำค่าจากต่างแดนอยู่ตัวหนึ่งเหมือนกัน จึงอยากผูกไมตรีกับแมวสุดที่รักของท่านด้วย โปรดให้เกียรติมาเยี่ยมเยือนที่คฤหาสน์ของฉันสักครั้ง เมื่อถึงเวลานั้น รถม้าจะมารับท่านและแมวไปที่นั่น ด้วยความเคารพ - มาดาม Von Frigga" แมวสามสีแก้ไขการสะกดคำแบบผิด ๆ อย่างตั้งใจ ภายใต้การชี้แนะของ Perroux เหล่าแมวเหมียวเริ่มยุ่งขึ้นมาแล้ว เหล่าแมวมากมายที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากสำนักงานแมวเหมียวต่างมาช่วยกัน ทั้งนำผ้าไหมสีขาว ปลากระป๋อง Medaka ที่ใกล้จะหมดอายุ และไวน์... เพื่อใช้ตกแต่งสถานที่จัดงานแต่งงานภายในสำนักงาน หากมีคนสัญจรผ่านในเวลากลางคืน คงจะต้องตกใจแน่นอนว่า ในเงามืดของเมืองนั้นมีแมวจรจัดอยู่เยอะขนาดนี้เชียวเหรอ ส่วนรถม้าที่พังเสียหายคันนั้นได้รับการซ่อมแซมอย่างเงียบ ๆ และถูกตกแต่งให้ดูหรูหราเหมือนในเทพนิยายแล้ว ปูพื้นด้วยพรมกำมะหยี่นุ่ม ๆ แขวนกระดิ่งลมที่แมวชอบ ซึ่งส่งเสียงดัง "กรุ๊งกริ๊ง" ไปตลอดทาง จนกระทั่งรถแล่นมาจอดหน้าบ้านนายท่าน "เชิญขึ้นรถเลยครับ!" Perroux ที่รับบทเป็น "คนขับรถของมาดาม Von Frigga" ก้มหน้าและพูดกับนายท่านอย่างนอบน้อม แม้จะสวมหน้ากากวิเศษของแมวอยู่ แต่ Perroux ก็ยังประหม่าราวกับทำผิด และกังวลว่าอาจจะเผยช่องโหว่ตรงไหนรึเปล่า โชคดีที่นายท่านสนใจแต่ความหรูหราของรถม้ามาก แถมยังมอบ Mora ถุงหนึ่งให้กับ "คนขับรถ" ด้วย "ทิปเล็ก ๆ น้อย ๆ น่ะ รับไปสิ!" ระหว่างทาง มีแมวเดินตัดหน้ารถม้าไปอย่างไม่ขาดสาย "ขอทางหน่อย!" Perroux ที่สวมหน้ากากวิเศษของแมวพูดขึ้นด้วยเสียงเบา ๆ ด้วยความกังวลว่าจะไปสาย "ขอโทษที พวกเราเองก็ต้องรีบไปร่วมงานแต่งงานเหมือนกัน!" พวกแมวเหมียวตอบกลับ จนกระทั่งไม่มีแมวเดินตัดหน้ารถอีก ในที่สุดก็มาถึงสำนักงานแมวเหมียวสักที "โอ้! ช่างเป็นผ้าไหมที่เลอค่าอะไรเช่นนี้... แถมยังปูทั่วทั้งห้องโถงเลยด้วย..." นายท่านเอ่ยปากชม "รสชาติของ Ham & Veggie Bake... ไม่เลวเลยจริง ๆ เชฟต้องเป็นคนที่มีรสนิยมดีมากแน่ ๆ..." "แต่ก็ยังเชิญแมวเหมียวมาเยอะขนาดนี้ น่าตกใจเหลือเกิน! มาดาม Von Frigga ช่างใส่ใจจริง ๆ ดูเหมือนว่าเธอจะรักแมวจากต่างแดนที่อยู่ในบ้าน เหมือนกับที่ฉันรักแมวขนยาวเลยนะ!" นายท่านชมไม่ขาดปาก "เรื่องมงคลครั้งใหญ่แบบนี้ มาดื่มกันสักแก้วเถอะ! คุณดื่มอีกสักแก้วสิ!" แมวสามสียกแก้วไวน์ขึ้นมาพลางชักชวนให้นายท่านดื่ม "งั้นก็ดื่มอีกสักแก้วละกัน!" นายท่านดื่มจนเริ่มจะเมาด้วยความดีใจ จนลืมเรื่องที่สงสัยว่า "แมวพูดได้ยังไง?" ไปเลย |
สำนักงานแมวเหมียว (VI)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (VI) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | ภายใต้การเป็นสักขีพยานของเหล่าแมวเหมียวและนายท่าน แมวลายเสือกับแมวขนยาวจะเป็นสามีภรรยากันได้อย่างราบรื่นหรือไม่ หรือว่า...? |
| หลังจากเสียงเปียโนดังขึ้น แมวขนยาวที่แต่งองค์ทรงเครื่องจัดเต็มก็ปรากฏตัวขึ้น "โอ๊ะโอ เจ้าตัวเล็กนี่นะ ลงจากรถม้าปุ๊บก็หายไปเลย ที่แท้ก็ไปอาบน้ำแต่งตัวมานี่เอง!" นายท่านมองแมวของตัวเองด้วยความประหลาดใจระคนภาคภูมิใจ ผ้าไหมสีขาวตรงหางแมวขนยาวประดับด้วยดอก Cecilia สีขาวบริสุทธิ์ดุจหิมะในฤดูใบไม้ผลิ "แปะแปะ... แปะแปะ..." เหล่าแมวพากันปรบมืออย่างพร้อมเพรียง "สวยจังเลย..." Perroux วางมีดและส้อมที่ถืออยู่ลงอย่างอดไม่ได้ "ฟึ่บ...ฟึ่บ..." เหล่าแมวเหมียวแหวกผ้าม่านออก แมวลายเสือผูกหูกระต่ายสวมหมวกทรงสูง หนวดและขนหูถูกตัดแต่งเรียบร้อย ก้าวเดินอย่างองอาจเยี่ยงอัศวินเข้าไปรับเจ้าสาวของตน แมวแขนลายที่อยู่ด้านหลังตัวสั่นเทาด้วยความเร่งรีบ ห่อสัมภาระบนไหล่ตกลงมาแล้วอ้าออก เผยให้เห็นของขวัญที่จะมอบให้คู่บ่าวสาวแมวข้างใน ม้วนไหมพรมหลากสี ตุ๊กตาหนูผ้าที่ส่งเสียงได้เมื่อบีบ ลูกโป่งรูปนกที่เป่าลมจนอ้วนกลม และตั๋วเรือไปยังศาลเจ้าแมวในดินแดนอันไกลโพ้นที่เตรียมพร้อมไว้อยู่ก่อนแล้ว... "เดี๋ยวก่อน!" เสียงอันเยียบเย็นและเข้มงวดดังมาจากด้านบน ขัดจังหวะความสุขของเหล่าแมวเหมียว นายท่านสร่างเมาแล้ว เขาลุกขึ้นยืนโงนเงน ชี้ไปที่แมวลายเสือ "เจ้านี่ เป็นแมวจรจัดที่ชอบมานอนอยู่ข้างหน้าต่างบ้านฉันไม่ใช่เหรอ? ฉันจำแกได้นะ แกน่ะชอบด้อม ๆ มอง ๆ เข้ามาในบ้านด้วยเจตนาที่ไม่ดี... "ไหนว่าเป็นแมวล้ำค่าจากต่างแดนของมาดามไม่ใช่เหรอ? แล้วมาดามอยู่ที่ไหนกันล่ะ? "ของเล่นแมวพวกนี้... โอ้โห นี่มันของบ้านฉันนี่นา พวกแกขโมยมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ผ้าไหมกับไวน์ชั้นดีพวกนี้ ก็ขโมยมาหมดเลยใช่มั้ย?" "คุณพ่ออย่าเพิ่งโมโหสิคะ..." แมวขนยาวรีบออดอ้อน "ใช่แล้วครับ คุณพ่อ ผมจะดูแลเธออย่างดีแน่นอน..." แมวลายเสือพูดอย่างไม่ใส่ใจ เสียงเรียก "คุณพ่อ" ทั้งสองครั้งนี้ทำให้นายท่านโมโหเสียแล้ว "หุบปากไปเลย!! "แมวจรจัดที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้าแถมยังไม่ใช่พวกเลือดบริสุทธิ์แบบนี้ จะคู่ควรแต่งงานกับแมวขนยาวของฉันได้ยังไงกัน! "ยังมีเจ้าหนุ่มที่อ้างตัวว่าเป็นคนขับรถของมาดาม Von Frigga อะไรนั่นอีก ... "นายเองก็ร่วมขบวนการหลอกลวงกับแมวจรจัดพวกนี้ด้วยใช่มั้ย? ขอฉันดูหน่อยสิว่าใต้หน้ากากของนายคือใครกันแน่..." นายท่านย่างสามขุมเข้ามาหา Perroux และกำลังจะดึงหน้ากากที่อยู่บนหน้าของเขาออก เลือดทั่วทั้งร่างของ Perroux กระจุกอยู่ด้วยกันราวกับถูกแม่เหล็กดูดเข้าไป "หนีเร็ว รีบหนีเร็ว" เสียงคนตัวเล็ก ๆ ที่แย่งกันพูดดังก้องอยู่ในหู Perroux ใจเต้นเร็วดั่งกับเสียงรัวกลอง ทว่าขาทั้งสองข้างกลับแข็งทื่อ ทำยังไงก็ขยับไม่ได้เลยสักก้าว "แย่แล้ว ๆ" Perroux หลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง แต่สายตาพลันเหลือบไปเห็นว่าบนแก้มของตนมีบางสิ่งที่เป็นเส้นกำลังสั่นระริก อ๊ะ! บนแก้มของ Perroux เริ่มมีหนวดแมวสีขาวราวกับหิมะงอกออกมาทีละเส้น Perroux กระดิกหู หูนั้นทั้งเรียวแหลมและเฉียบคม ร่างกายของเขาโก้งโค้งโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะร้อง "เมี้ยว..." ออกมา ก่อนที่จะถูกนายท่านจับได้ Perroux ก็รีบมุดหนีไปอยู่ใต้โต๊ะอย่างว่องไว |
สำนักงานแมวเหมียว (VII)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (VII) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | "วิ่ง! Perroux วิ่ง!" Perroux ที่มีหูแมวงอกออกมา มีแต่คำพูดเหล่านี้อยู่ในใจ... |
| "หนีเร็ว รีบหนีเร็ว" Perroux คล้ายดั่งสายลมที่ห่อหุ้มเสื้อคลุมสีดำ "หนีเร็ว รีบหนีเร็ว" เขาวิ่งเลียบไปตามบันไดที่คดเคี้ยว และมุ่งหน้าไปยังทางออกของสำนักงานแมวเหมียว รองเท้าบูตวิเศษของแมวหายไปไหนแล้ว? Perroux ไม่รู้ เขารู้แค่ว่าตัวเองวิ่งได้ว่องไวเหมือนแมว และมุมมองสายตาก็เตี้ยลงเหมือนแมว แล้วหน้ากากวิเศษของแมวหายไปไหนแล้วล่ะ? คำตอบค่อย ๆ ผุดขึ้นมาในใจของ Perroux รองเท้าบูตและหน้ากากกลายเป็นส่วนหนึ่งของ Perroux ไปแล้ว หรือพูดอีกอย่างก็คือ Perroux กลายเป็นแมวไปแล้ว! ด้วยความที่ยังสวมถุงมือขาวสำหรับใช้ขับรถม้าไว้ที่มือ ตอนนี้ Perroux จึงกลายเป็นแมวขาวดำ! "หนีเร็ว รีบหนีเร็ว..." ใครพูดน่ะ? Perroux หันไปมอง แมวลายเสือที่ผูกหูกระต่ายกับแมวขนยาวที่ลากผ้าไหมสีขาวกำลังวิ่งตีคู่ขึ้นมาอยู่ข้าง ๆ "หนีเร็ว รีบหนีเร็ว... คุณ Perroux ช่วยขับรถม้าคันนั้นพาพวกเราไปส่งที่ท่าเรือทีนะ!" ข้างหลังพวกเขา มีเหล่าแมวเหมียวกระโดดโลดเต้น ดึงริบบิ้นที่ใช้ตกแต่งออก พร้อมทั้งพุ่งชนสลัดผักและไวน์บนโต๊ะในงานเลี้ยงจนเละเทะ และโกลาหลกลายเป็นกองเศษซาก ขวางทางนายท่านไว้อย่างแน่นหนา "เจ้าแมวขนยาว กลับมานะ..." ไม่มีใครสนใจเสียงร้องเรียกของนายท่าน เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว คงทำได้แค่ส่งแมวลายเสือกับแมวขนยาวไปที่ท่าเรืออย่างปลอดภัยเท่านั้น นอกจากนี้ Perroux เองก็ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นแล้ว อีกอย่าง เดิมทีสมองของแมวก็เล็กมากอยู่แล้ว เก็บเรื่องราวได้เพียงแค่เรื่องเดียว "ครืนนน... เปรี้ยง..." ข้างนอกฝนตกแล้ว แถมยังมีฟ้าแลบด้วย ในคืนที่มืดมิด ซึ่งมีเพียงแสงสีขาวเพียงชั่วครู่ก่อนฟ้าจะผ่า มีเพียงประตูเล็ก ๆ บานนั้นที่ยังเปิดอ้าและไม่มีใครเฝ้าอยู่ คงหลบฝนกันอยู่ละมั้ง เรือลำหนึ่งจอดอยู่ในทะเลสาบที่มีกระแสน้ำวนนับไม่ถ้วน หากไม่สังเกตดี ๆ ยังหลงคิดว่าเป็นเงาของสะพานเสียอีก อย่างไรก็ตาม Perroux ที่กลายเป็นแมวไปแล้วกลับสายตาดีอย่างน่าประหลาดใจ มองเพียงปราดเดียวก็เห็นแล้ว แมวลายเสือหิ้วของขวัญแต่งงานที่แมวแขนลายมอบให้ พร้อมกับจับมือแมวขนยาวกระโดดลงจากรถม้า แล้วมุด "พรึ่บ" เข้าไปในเรืออย่างว่องไว "ขอบคุณมากนะ! คุณ Perroux..." แมวลายเสือโค้งคำนับด้วยความเคารพจากใจอย่างหาได้ยากยิ่ง "รีบหนีไปก่อนที่นายท่านจะตามมาทันเถอะ!" ไปเถอะ ๆ ไปที่ศาลเจ้าแมวแห่งนั้นกันนะ ไปเถอะ ๆ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขล่ะ ด้วยความตื่นเต้นที่แอบทำการใหญ่สำเร็จ น้ำตาจึงค่อย ๆ เอ่อคลอขึ้นมาในดวงตาของ Perroux แม้ว่า Perroux จะยังไม่รู้ว่า เมื่อกลายเป็นแมวแล้วจะต้องใช้ชีวิตอย่างไรก็ตาม |
สำนักงานแมวเหมียว (VIII)
 | Name | สำนักงานแมวเหมียว (VIII) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, loc_fam_book_family_1052 | |
| Rarity | | |
| Description | "แต่ดูเหมือนว่านายท่านจะพบกับรักครั้งที่สองแล้ว?" เหล่าผู้รับใช้แอบกระซิบกัน... แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากผ่านมานานแล้ว |
| แสงแดดที่ส่องแยงตาปลุกให้ Perroux ตื่น เขาลืมตาขึ้น และใช้มือขยี้ตาตามสัญชาตญาณ... แขนและขากลับมาแล้ว มันไม่ใช่อุ้งเท้าแมวปุกปุยอีกต่อไปแล้ว เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันนะ? Perroux พยายามนึกย้อนกลับไป ...ตอนนั้น แมวขาวดำ Perroux หันหัวรถม้ามุ่งหน้ากลับไปด้วยเสียงดัง "ตึกตัก ตึกตัก" ตอนนี้นาฬิกายังไม่ตีบอกเวลาเที่ยงคืน ก่อนที่รถม้าคันอื่นจะกลับมา Perroux ก็ได้กระโดดลงจากรถม้า แล้วย่องกลับบ้านไปเงียบ ๆ โดยไม่ให้ใครสังเกตเห็นราวกับแมวธรรมดาตัวนึง... ถ้างั้นตอนนี้...? แย่แล้ว! พระอาทิตย์ขึ้นสูงโด่งขนาดนี้แล้ว ถึงเวลาเข้างานของ Perroux ตั้งนานแล้วนี่นา! Perroux ดีดตัวลุกจากเตียง สวมเครื่องแบบ แล้วกลับไปเป็นคนเฝ้าประตูใหม่อีกครั้ง ประตูใหญ่ของบ้านนายท่านปิดสนิท มีป้ายเขียนไว้ว่า "ไม่รับแขก" ตั้งอยู่ "พอแมวหายไป นายท่านก็ตรอมใจจนล้มป่วยหนักน่ะ..." "แมวที่สวยขนาดนั้น ขนาดฉันเห็นแล้วยังชอบเลย จะโดนพวกหัวขโมยเล็งไว้ก็ไม่แปลกหรอก..." "น่าสงสารจัง จะมีใครดีกับมันเหมือนกับนายท่านอีกมั้ยนะ?" พวกคนรับใช้นายท่านกระซิบกระซาบคุยกัน ดูท่าทางวันนี้คงไม่ต้องให้คนเฝ้าประตูมาทำงานแล้วล่ะ นาน ๆ ที Perroux จะได้หยุด แต่เขากลับกังวลใจมาก ไปไหนน่ะเหรอ? ก็ไปสำนักงานแมวเหมียวไงล่ะ คืนนั้น และหลายคืนต่อมา Perroux กลับไปยังที่จอดรถม้าขนขยะ แล้วตรวจดูเงารถใต้ไฟถนนทีละคัน ทว่ากลับไม่มีปากท่อดำมืดนั้นอีกแล้ว รองเท้าบูตกับหน้ากากก็หายไปด้วย ราวกับว่าเวทมนตร์ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และ Perroux ก็ไม่เคยพบเจอแมวที่พูดได้มาก่อนเช่นกัน บางทีอาจเป็นเพราะลูกพี่แมวลายเสือจากไปแล้ว สำนักงานแมวเหมียวจึงปิดตัวลงตามไปด้วยก็เป็นได้... นายท่านล้มป่วยมาสามเดือน แต่แล้วเช้าวันหนึ่งในฤดูร้อน จู่ ๆ เขาก็หายดีอย่างกะทันหัน เสียงฮัมเพลงของนายท่านดังมาจากในห้องนอน เพลงนั้นฟังดูสดใสและมีชีวิตชีวามาก ซึ่งเป็นเพลงแบบที่คนหนุ่มสาวในงานเต้นรำชอบร้องเวลาขอคู่เต้นกัน "Perroux มานี่สิ" นายท่านกวักมือเรียก Perroux "ตึกตัก... ตึกตัก..." Perroux ใจเต้นโครมครามขึ้นมาอีกครั้ง คงไม่ใช่ว่า...? "ชุดพิธีการชุดนี้ฉันใส่จนเก่าแล้ว นายเอาไปทิ้งที แล้วซื้อชุดใหม่มาให้ฉัน เอาแบบที่... ทันสมัยหน่อยล่ะ" นายท่านพูดอย่างอ่อนโยน "โอ้..." Perroux โล่งใจ และหอบชุดพิธีการตัวเก่าออกจากห้องไป "แต่นายท่านเป็นพวกหัวโบราณคร่ำครึสุด ๆ ไปเลยไม่ใช่หรือไง?" Perroux และบรรดาคนรับใช้ต่างคิดอยู่ในใจลึก ๆ กระดาษจดหมายแผ่นหนึ่งร่วงลงมาจากในกระเป๋าเสื้อชุดเก่า หลังจากที่แมวลายเสือจากไปแล้ว นี่เป็นจดหมายที่เหล่าแมวเหมียวเขียนให้นายท่าน โดยจงใจใช้น้ำเสียงของแมวขนยาว เพื่อรายงานว่าสุขสบายดี: "คุณพ่อคะ หนูสบายดี หนูแนบปลาแห้งกับหนูตากแห้งมาให้พ่อกินด้วยนะ" "แล้วก็ มาดาม Von Frigga ที่มาสู่ขอก็มีตัวตนอยู่จริง แต่ใจเธออยู่กับคุณพ่อ คุณพ่อเองก็ควรจะหาคู่ชีวิตสักคนได้แล้วนะ" |
That one "geo furina" user will be happy