สำนักงานแมวเหมียว (VIII)

สำนักงานแมวเหมียว (VIII)
สำนักงานแมวเหมียว (VIII)Nameสำนักงานแมวเหมียว (VIII)
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyBook, loc_fam_book_family_1052
RarityRaritystrRaritystrRaritystr
Description"แต่ดูเหมือนว่านายท่านจะพบกับรักครั้งที่สองแล้ว?" เหล่าผู้รับใช้แอบกระซิบกัน...
แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากผ่านมานานแล้ว

Item Story

แสงแดดที่ส่องแยงตาปลุกให้ Perroux ตื่น เขาลืมตาขึ้น และใช้มือขยี้ตาตามสัญชาตญาณ...
แขนและขากลับมาแล้ว มันไม่ใช่อุ้งเท้าแมวปุกปุยอีกต่อไปแล้ว
เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันนะ? Perroux พยายามนึกย้อนกลับไป
...ตอนนั้น แมวขาวดำ Perroux หันหัวรถม้ามุ่งหน้ากลับไปด้วยเสียงดัง "ตึกตัก ตึกตัก"
ตอนนี้นาฬิกายังไม่ตีบอกเวลาเที่ยงคืน
ก่อนที่รถม้าคันอื่นจะกลับมา Perroux ก็ได้กระโดดลงจากรถม้า แล้วย่องกลับบ้านไปเงียบ ๆ โดยไม่ให้ใครสังเกตเห็นราวกับแมวธรรมดาตัวนึง...
ถ้างั้นตอนนี้...? แย่แล้ว! พระอาทิตย์ขึ้นสูงโด่งขนาดนี้แล้ว ถึงเวลาเข้างานของ Perroux ตั้งนานแล้วนี่นา!
Perroux ดีดตัวลุกจากเตียง สวมเครื่องแบบ แล้วกลับไปเป็นคนเฝ้าประตูใหม่อีกครั้ง

ประตูใหญ่ของบ้านนายท่านปิดสนิท มีป้ายเขียนไว้ว่า "ไม่รับแขก" ตั้งอยู่
"พอแมวหายไป นายท่านก็ตรอมใจจนล้มป่วยหนักน่ะ..."
"แมวที่สวยขนาดนั้น ขนาดฉันเห็นแล้วยังชอบเลย จะโดนพวกหัวขโมยเล็งไว้ก็ไม่แปลกหรอก..."
"น่าสงสารจัง จะมีใครดีกับมันเหมือนกับนายท่านอีกมั้ยนะ?"
พวกคนรับใช้นายท่านกระซิบกระซาบคุยกัน
ดูท่าทางวันนี้คงไม่ต้องให้คนเฝ้าประตูมาทำงานแล้วล่ะ นาน ๆ ที Perroux จะได้หยุด แต่เขากลับกังวลใจมาก
ไปไหนน่ะเหรอ? ก็ไปสำนักงานแมวเหมียวไงล่ะ
คืนนั้น และหลายคืนต่อมา Perroux กลับไปยังที่จอดรถม้าขนขยะ แล้วตรวจดูเงารถใต้ไฟถนนทีละคัน ทว่ากลับไม่มีปากท่อดำมืดนั้นอีกแล้ว
รองเท้าบูตกับหน้ากากก็หายไปด้วย
ราวกับว่าเวทมนตร์ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และ Perroux ก็ไม่เคยพบเจอแมวที่พูดได้มาก่อนเช่นกัน
บางทีอาจเป็นเพราะลูกพี่แมวลายเสือจากไปแล้ว สำนักงานแมวเหมียวจึงปิดตัวลงตามไปด้วยก็เป็นได้...

นายท่านล้มป่วยมาสามเดือน แต่แล้วเช้าวันหนึ่งในฤดูร้อน จู่ ๆ เขาก็หายดีอย่างกะทันหัน
เสียงฮัมเพลงของนายท่านดังมาจากในห้องนอน เพลงนั้นฟังดูสดใสและมีชีวิตชีวามาก ซึ่งเป็นเพลงแบบที่คนหนุ่มสาวในงานเต้นรำชอบร้องเวลาขอคู่เต้นกัน
"Perroux มานี่สิ" นายท่านกวักมือเรียก Perroux
"ตึกตัก... ตึกตัก..." Perroux ใจเต้นโครมครามขึ้นมาอีกครั้ง คงไม่ใช่ว่า...?
"ชุดพิธีการชุดนี้ฉันใส่จนเก่าแล้ว นายเอาไปทิ้งที แล้วซื้อชุดใหม่มาให้ฉัน เอาแบบที่... ทันสมัยหน่อยล่ะ" นายท่านพูดอย่างอ่อนโยน
"โอ้..." Perroux โล่งใจ และหอบชุดพิธีการตัวเก่าออกจากห้องไป
"แต่นายท่านเป็นพวกหัวโบราณคร่ำครึสุด ๆ ไปเลยไม่ใช่หรือไง?" Perroux และบรรดาคนรับใช้ต่างคิดอยู่ในใจลึก ๆ
กระดาษจดหมายแผ่นหนึ่งร่วงลงมาจากในกระเป๋าเสื้อชุดเก่า
หลังจากที่แมวลายเสือจากไปแล้ว นี่เป็นจดหมายที่เหล่าแมวเหมียวเขียนให้นายท่าน โดยจงใจใช้น้ำเสียงของแมวขนยาว เพื่อรายงานว่าสุขสบายดี:
"คุณพ่อคะ หนูสบายดี หนูแนบปลาแห้งกับหนูตากแห้งมาให้พ่อกินด้วยนะ"
"แล้วก็ มาดาม Von Frigga ที่มาสู่ขอก็มีตัวตนอยู่จริง แต่ใจเธออยู่กับคุณพ่อ คุณพ่อเองก็ควรจะหาคู่ชีวิตสักคนได้แล้วนะ"

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton