???

???
???Name???
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyNon-Codex Series, Non-Codex Lore Item
RarityRaritystr
Description???

Item Story

ช่างฝีมือผู้เปิดม้วนหนังสือเอ๋ย ฉันมีนามว่า Magan Sundjatta หัวหน้าเผ่าลำดับที่ 52 แห่ง Nanatzcayan ผู้สืบทอดแห่ง Mbande ฉันอยากเป็นดั่ง Daurama, Nayoga, และ Sanhaj ที่ถักทอตัวอักษรโบราณเป็นผืนคัมภีร์ ถ่ายทอดพื้นฐานการหลอมโฟลจิสตันให้กับทุกคน โดยหวังว่าทุกคนจะได้ไม่ต้องหลงทาง ในเส้นทางอันวกวนโดยไม่จำเป็น

...

[บทที่ 5 - อีกหนึ่งความเป็นไปได้ของศาสตร์การหลอมโฟลจิสตัน]

จากบันทึกม้วนหนังสือที่หลงเหลือของท่านย่า Sakkuk ได้กล่าวไว้ว่า ศาสตร์การหลอมโฟลจิสตัน มีต้นกำเนิดจากเหล่ามังกรในยุคโบราณ ในสมัยนั้น เคยมีวิธีหลอมที่ล้ำลึกเกินกว่าที่ปัจจุบันจะจินตนาการได้ นั่นก็คือการใช้โฟลจิสตันเป็นวัตถุดิบ ในการหลอมสร้างวัตถุต่าง ๆ โดยตรง

ท่าน Sakkuk เคยได้เห็นศาสตร์ที่ว่านั่นกับตาตนเอง และผู้วางรากฐานคนแรกอย่าง Ixquieh ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น "ผู้กล้าแห่งการหลอมเพลิง" นั้น ก็เพราะว่าเธอรู้วิธีการหลอมโฟลจิสตันอย่างชำนาญจริง ๆ เธอไม่ใช่เผ่ามังกร แต่เพราะไม่มีชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ จึงตั้งชื่อให้ตนเองตามหลักภาษาของมังกร และด้วยเหตุนี้ ตามทฤษฎีแล้ว พวกมนุษย์เองก็สามารถเรียนรู้ ศาสตร์การหลอมโฟลจิสตันระดับสูงแบบนี้ได้เช่นกัน

น่าเสียดายที่ต้นฉบับของ Ixquieh ที่หลงเหลืออยู่บนโลกนี้มีเพียงน้อยนิด รวมถึงศาสตร์แห่งการหลอมเพลิง ที่ถูกเธอเผาทำลายไปพร้อมกับ เวิร์กชอปของเธอเองจนเกือบจะทั้งหมด เธอจุดไฟเผาเวิร์กชอปของตัวเอง จากนั้นก็บีบบังคับให้พี่ชายของเธอฆ่าตัวตายไปพร้อมกัน เพื่อป้องกันไม่ให้เขาถูกจารึกชื่อฉาวโฉ่ ไว้ในประวัติศาสตร์เหมือนกับเผด็จการ Och-Kan ในอีกแง่หนึ่ง นั่นเท่ากับว่าเธอได้สังหารหัวหน้าเผ่าคนแรกของ Teteocan ซึ่งเป็นสายเลือดแท้ ๆ ของตัวเอง ฉันเองก็ไม่สามารถออกความเห็นใด ๆ เกี่ยวกับการตัดสินใจทำเช่นนั้น ยุคสมัยที่แตกต่าง ย่อมมีค่านิยมที่ต่างกัน ทว่าการสูญหายของศาสตร์ความรู้ ก็ยังคงเป็นเรื่องน่าเศร้าใจสำหรับช่างรุ่นหลังอยู่ดี

หัวหน้าเผ่าลำดับที่ 13 Hun Toh — ขอให้เปลวไฟอำนวยพรแด่นามของเขา... เขาอุทิศทั้งชีวิตเพื่อพยายามหลอมโฟลจิสตัน แต่ก็ล้มเหลว ตอนที่ฉันยังเป็นวัยรุ่นก็เคยลองพยายามดู แต่สุดท้ายก็ล้มเหลวไม่ต่างกัน เหล่าช่างฝีมือแห่งยุคหลังอย่างพวกคุณ จะลองพยายามดูก็ได้ แต่จงจำเอาไว้ว่า อย่าทุ่มเทเวลาและแรงกายแรงใจมากเกินควร เพราะว่าการใช้โฟลจิสตันสร้างสิ่งทอนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับการใช้ผงละเอียดที่บดจาก Grainfruit มาสร้างบ้านที่แข็งแกร่งและไม่อาจพังทลาย ขณะเดียวกัน ก็ต้องจดจำตำแหน่งและแรงที่แต่ละเม็ดต้องรับให้ดี ไม่เช่นนั้นแล้ว บ้านทั้งหลังก็จะพังทลายลงในพริบตา จากประสบการณ์ของฉัน ในเงื่อนไขทางเทคโนโลยีที่มีอยู่ในปัจจุบัน ยังไม่เคยมีมนุษย์ปกติคนไหน สามารถทำการใหญ่นี้ให้สำเร็จลุล่วงได้ ดังนั้นพวกคุณควรมองโฟลจิสตันเป็นเพียงวัตถุดิบเสริม สำหรับการหลอมโลหะและหินหยกที่พวกคุณต้องการมากกว่า แต่อย่าได้มองว่ามันเป็นวัตถุตั้งต้นของการหลอมเชียวล่ะ

แต่อย่าคิดว่านั่นหมายความว่า พวกเราถูกกำหนดไม่ให้พัฒนาเหนือกว่าบรรพบุรุษ หรือไม่อาจก้าวข้ามมังกรยักษ์โบราณได้นะ จงจำไว้ให้ดีว่า สุดท้ายแล้วโฟลจิสตันก็เป็นเพียงแค่เครื่องมือ อย่าปล่อยให้เครื่องมือมาชี้นำมือของช่างฝีมืออย่างเรา เพราะสิ่งที่สามารถสร้างสรรค์ความคิดให้เป็นจริงได้นั้น ก็คือตัวมนุษย์เองทั้งนั้น

แต่อันที่จริง แนวคิดมากมายที่ Sakkuk เคยบันทึกไว้จากยุคนั้น ตอนนี้ก็ได้กลายเป็นจริงแล้ว... แม้ว่าหลายพันปีมานี้ จะยังไม่มีช่างฝีมือคนไหน เข้าใจวิธีหลอมโฟลจิสตันเลยก็ตาม เช่น แผ่นโลหะทองที่บันทึกเสียงเพลงและท่วงทำนองได้ แท่นลอยฟ้าที่ลอยอยู่กลางอากาศชั่วคราว โดยอาศัยโฟลจิสตัน ยานพาหนะที่สามารถเดินทางผ่านภูมิประเทศต่าง ๆ ได้ อะไรทำนองนั้น เหล่าช่างฝีมือในอนาคต... ขอให้พวกเขาได้อาศัยอยู่ในยุคสันติ... บางทีอาจสามารถสร้างปาฏิหาริย์ ที่พวกเราในยุคนี้ไม่อาจจินตนาการได้ บนพื้นฐานของศาสตร์เหล่านี้ นี่คือมรดกของ Nanatzcayan คือ "พร" ของมนุษย์ ไม่ใช่ของประทานจากเทพเจ้าหรือเจ้านายใด ๆ ทั้งสิ้น

...

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton