น้ำพุแห่งหยกอำพราง I

น้ำพุแห่งหยกอำพราง I
น้ำพุแห่งหยกอำพราง INameน้ำพุแห่งหยกอำพราง I
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyBook, Non-Codex Series, loc_fam_book_family_6969438
RarityRaritystrRaritystrRaritystrRaritystr
Descriptionชายหนุ่มที่หลงทางอยู่ในป่าไผ่กลางหุบเขา จะพบกับผู้มาเยือนแบบไหนกันนะ?

Table of Content
Item Story
Obtained From
Gallery

Item Story

ช่วงเวลาที่ดอกบัวเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างยามเช้า และเสียงกบร้องดังขึ้นอีกครั้ง ชายหนุ่มก็จะตื่นขึ้นมา
แสงแรกของยามเช้าทาบทอลงมายังป่าไผ่ ทำให้หยาดฝนและน้ำค้างเมื่อคืนก่อนที่เกาะบนเสื้อผ้าป่านระเหยไปเล็กน้อย แผงคอสีขาวเส้นเล็กละเอียดเปล่งประกายสีมุก ซบอยู่บนไหล่ของเขาอย่างอาลัยอาวรณ์
เมื่อแสงแดดส่องมากระทบใบหน้า ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นอย่างเกียจคร้าน ลืมตาขึ้นเล็กน้อย เขาถึงได้พบว่าสิ่งที่ปลุกเขาให้ตื่นนั้น คือดวงตาสีทองอำพันที่เปล่งประกายคู่หนึ่ง
"สายมากแล้วนะ เจ้าคนขี้เกียจ"
หญิงสาวผู้มีดวงตาเรียวสีทองโน้มตัวลงมาเล็กน้อย เรือนผมสีทองยาวประบ่า คำพูดคำจาของเธอฟังดูเหมือนหงุดหงิด หากแต่แววตากลับแฝงรอยยิ้มไว้
เดิมทีชายหนุ่มมาที่หุบเขาแห่งหยกอำพรางนี้เพื่อเรียนรู้และฝึกฝนวิชา แต่กลับไม่คิดเลยว่าในระหว่างที่ท่องเที่ยวเหมือนเคยในค่ำคืนหนึ่ง เขาจะบังเอิญได้พบกับเซียนที่ผ่านมาทางป่านี้
เธอสวมชุดกระโปรงยาวผ้าไหมสีขาว คลุมทับด้วยเสื้อฟางกันฝนที่ส่องประกายระยิบระยับ ดวงตาสีทองเป็นประกายจับใจคนที่แม้จะดูอ่อนโยนแต่ก็เย็นชา เสียงของเธอสุขุมลุ่มลึก ราวกับหยกงามที่ร่วงหล่นลงในน้ำพุใส
เรื่องราวที่เธอเล่านั้นเก่าแก่และน่าติดตาม จนทำให้ผู้คนหลงลืมการขึ้นลงของดวงจันทร์ วัฏจักรของดวงดาว ตลอดจนเสียงกบและจักจั่นยามเช้าตรู่
หลังจากนั้น เธอก็พาเขาไปเยี่ยมชมถ้ำที่พำนักของเหล่าเซียน และชมหมากรุกที่ยังเล่นค้างไว้ พาเขาดำดิ่งลงไปใต้แม่น้ำใสสะอาด เยี่ยมชมพระราชวังของเหล่าเทพที่ล่วงลับไปแล้ว พาเขาปีนขึ้นหน้าผาสูงชัน และมองลงไปยังซากเมืองอันเงียบสงัดที่ชนเผ่าเหลือทิ้งไว้ในภูเขา...
หลังจากนั้น เมื่อผีเสื้อราตรีสีเงินเปล่งแสงราวกับดวงจันทร์ พวกเขาก็ร่วมกันสำรวจความฝันของฝูงปลาที่เล่นสนุกอยู่ใต้น้ำพุเย็น เต้นรำด้วยกันเหมือนเช่นบรรพบุรุษที่บูชางูในสมัยก่อนเพื่อขอพร จนกระทั่งเสียงจักจั่นเงียบลง พวกเขาก็ผล็อยหลับไปพร้อมกับเสียงถอนหายใจของเหล่าภูตและเทพเจ้าในภูเขา
เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงตรงนี้ขณะที่มองดูแผ่นหลังของเธอ ชายหนุ่มก็ถอนหายใจ
"เป็นอะไรไป เมื่อกี้ยังดี ๆ อยู่เลย ทำไมจู่ ๆ ถึงเหม่อซะแล้วล่ะ?"
เมื่อสังเกตเห็นว่าคนรักนึกสงสัย ชายหนุ่มที่เมื่อครู่จ้องเธออยู่เงียบ ๆ มาตลอด ก็บอกสิ่งที่ตนสงสัยอยู่ในใจออกมา
"ชีวิตของมนุษย์นั้นสั้นนัก เป็นเพียงแขกที่สัญจรผ่านระหว่างโลกกับสวรรค์เท่านั้น เพราะงั้นจึงมักจะยึดติดกับช่วงเวลาแห่งความสุข และช่วงเวลาที่โศกเศร้า ผูกมัดตัวเองให้ติดอยู่กับช่วงเวลาหนึ่งในอดีต และเฝ้าแสวงหาเสียงตอบรับไปตลอดกาล..."
"แต่ในค่ำคืนที่งดงามแบบนี้ ไม่รู้ว่าในสายตาของเหล่าเซียนจะเป็นยังไงบ้างนะ?"
"เธอนี่หลงตัวเองจริงนะ แต่กลัวว่าอีกสักพักฉันคงจะลืมเธอไปซะก่อน... เซียนก็ไร้หัวใจอย่างนี้แหละ"
จากนั้นเธอก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาคู่นั้นของเธอโค้งดุจพระจันทร์เสี้ยว
"แต่ในเมื่อเธออยากฟัง ฉันก็จะเล่าให้เธอฟัง"

Obtained From

Shop

Name
Jifang Shop
items per Page
PrevNext

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton