 | Name | ไฟแห่งสายัณห์ฤดูใบไม้ร่วง II |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | loc_fam_book_family_6969437, Book, Non-Codex Series | |
| Rarity |  | |
| Description | ม้วนหนังสือที่สืบทอดกันมาในวงศ์ปีกบุปผา เดิมทีดูเหมือนจะเป็นเรื่องราวสองเรื่องที่มาจากยุคสมัยที่แตกต่างกัน แต่ไม่รู้ว่าถูกจับมาผสมปนเปกันตั้งแต่เมื่อใด |
| Table of Content |
| Item Story |
| Obtained From |
| Gallery |
Item Story
| "นี่คือสวนดอกไม้ที่แม่ฉันชอบมากที่สุดตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่" เธอตอบด้วยเสียงอ่อนโยน นิ้วมือเรียวยาวลูบดอกไม้ที่เธอไม่รู้ชื่ออย่างแผ่วเบา เสียงอันราบเรียบนั้นแฝงความรุ่มร้อน เหมือนน้ำมันก๊าดที่เธอซุกซ่อนไว้ในโกดัง เธอจงใจไม่มองหน้าเขา เธอรู้ว่าเขาจะพูดอะไร คำเปรียบเปรยที่คิดเอาเองว่าฟังดูฉลาด และคำปลอบโยนเล็กน้อยที่ดูจริงใจแต่ไม่ได้มีผลได้ผลเสียอะไรกับเขา เขาจะปลอบเธอว่าอย่าเสียใจกับเรื่องที่ผ่านไปแล้วนักเลย และโน้มน้าวให้เธอวาดฝันถึงอนาคตที่ไม่มีวันมาถึงร่วมกับเขา จากนั้น เขาก็จะลูบใบหน้าเธอเบา ๆ ด้วยความรักเหมือนที่เธอกำลังลูบดอกไม้อยู่นี้ เช่นเดียวกับทุกค่ำคืนที่ผ่านมานับไม่ถ้วน อากาศที่ยังคงร้อนอบอ้าวในยามพลบค่ำของฤดูใบไม้ร่วง และเสียงแมลงที่ดังระงมไปทั่วทำให้เธอหงุดหงิด ดังนั้นก่อนที่เขาจะได้กล่าวคำพูดเหล่านั้น เธอก็หักก้านดอกไม้แล้วหันไปมองเขาด้วยสายตาประหลาดใจ ก่อนจะยิ้ม และหยิบดอกไม้ที่คล้ายดั่งเปลวไฟดอกนั้น ติดไว้บนปกเสื้อของเขาที่ปักด้วยดิ้นทอง "ไปกันเถอะ ยังไงเดี๋ยวก็มีคนมาจัดการเรื่องพวกนี้อยู่ดี" มังกรชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาที่คล้ายดั่งม่านเหล็กหรี่ลงเล็กน้อย มองความมืดอันร้อนระอุที่อยู่รอบด้านอย่างประเมิน แน่นอนว่ามันไม่ได้หลงกลแม้แต่น้อย ไม่เลยแม้สักนาทีเดียว ใช่แล้ว เธอล่อมันมาที่นี่ ในถ้ำแคบ ๆ แห่งนี้ แต่แล้วยังไงล่ะ? มันเหลือบตาลงมองเธอด้วยสายตาดูถูก ช่างบาดตาเหมือนขนนกที่มันภาคภูมิใจ เธอไม่เหมือนแม่ของเธอเลยสักนิด ไม่เหมือนนักธนูคนนั้นที่ยิงคอมันเมื่อหลายสิบปีก่อน ผู้หญิงที่ขับไล่มันเข้าไปในเงามืดของป่าเหมือนไล่ต้อนอัลปากา ผู้หญิงที่ขัดขวางความสุขเรียบง่ายจากการทำลายล้างหมู่บ้านของมัน... ผู้หญิงคนนั้นที่สมควรได้รับความเกลียดชังจากมัน ไม่สิ เจ้าลูกสัตว์ที่กำลังสั่นระริกนี้เป็นแค่เสียงสะท้อนอย่างอ่อนแรงของหญิงคนนั้น เธอไร้กำลังจะต่อกรกับกรงเล็บของมัน การจะต่อต้านชะตากรรมที่ซีดเซียว และน่าสะพรึงกลัวได้นั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง การมีอยู่ของเธอเป็นเพียงการเย้ยหยันสายเลือดของเธอ และดูถูกสายเลือดโบราณของเผ่ามังกร ความคิดไร้สาระอะไรกันที่ทำให้เธอล่อมันมาที่นี่? ลูกไม้ตื้น ๆ พรรค์นี้รังแต่จะนำพาความตายมาให้เธอ กลิ่นแปลก ๆ อวลอยู่ในอากาศจาง ๆ ความไม่สบายใจแล่นผ่านความคิดของมัน ก่อนจะเลือนหายไปท่ามกลางความเย่อหยิ่งของมัน เมื่อเปิดประตูไม้เก่าคร่ำคร่าเข้าไป เขาก็ได้กลิ่นแปลก ๆ อยู่จาง ๆ คล้ายน้ำมันก๊าด แล้วก็คล้ายฟืนแห้ง แต่เขาไม่ได้ใส่ใจ เพียงแค่จับมือเธอเดินเข้าไปในส่วนลึกของโกดังอันมืดมิด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะนำพาเธอไปข้างหน้าเอง เขารำพันกับตัวเองอยู่ในใจ สักวันหนึ่งในอนาคต เขาก็จะนำพาวงศ์ปีกบุปผาไปข้างหน้าเช่นนี้ด้วยเหมือนกัน เขาเงยหน้าขึ้นตามสัญชาตญาณ มองไปที่หัวมังกรยักษ์ที่ห้อยอยู่เหนือโกดัง เขาจำไม่ได้เลยว่าที่นี่จะมีของสะสมเช่นนี้อยู่ด้วย อย่างน้อยก่อนที่เขาจะออกจากวงศ์ปีกบุปผาก็ยังไม่มี แต่นั่นไม่สำคัญอะไร Lianca และผู้สืบทอดที่เธอเลือกต่างเสียชีวิตแล้วทั้งคู่ ส่วนลูกสาวคนรองผู้อ่อนแอของเธอ ก็ไร้กำลังจะถือครองอำนาจในการปกครองเผ่าได้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างลูกสาวคนรองมาตั้งแต่เด็ก และได้รับความไว้วางใจจากผู้ปกครองศักดิ์สิทธิ์ จึงมีคุณสมบัติที่จะนำพาคนโง่เขลาเหล่านั้น ไปสู่อนาคตที่ผู้ปกครองศักดิ์สิทธิ์บรรยายไว้ ผู้อาวุโส Nyamgondho ไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้ เขาเองก็เป็นลูกของวงศ์ปีกบุปผาด้วยเช่นกัน หลังจากคืนวันวิวาห์ เสียงคัดค้านทั้งหมดก็จะกลับสู่ความเงียบงัน ท่ามกลางความเงียบงัน ความคิดแปลกประหลาดราวกับความฝันที่ไม่เคยประสบพบเจอมาก่อน ก็ได้แล่นเข้ามาในความคิดของเธอ ถ้าเขาไม่เคยออกจากวงศ์ปีกบุปผา เธอคิด ถ้าเด็กหนุ่มที่เธอเคยโหยหา เด็กหนุ่มที่เคยอยู่เคียงข้างเธอ ถ้าเขาไม่ได้ไปรับใช้ผู้ปกครองศักดิ์สิทธิ์ ได้เห็นการเติบโตของเธอ ได้เห็นเธอที่ไม่เชื่อฟังอีกต่อไป เขาจะรู้สึกประหลาดใจหรือรู้สึกเหงากันนะ? ดวงตาของอสูรจ้องมองเธออย่างร้อนแรงราวกับเปลวเพลิงท่ามกลางความมืด เสียงชีพจรของมันและลมหายใจของเธอสอดประสานกันจนแยกแยะไม่ออก หลังจากความเคลื่อนไหวบางอย่างที่ยากจะสังเกตเห็นได้ ประกายไฟก็พุ่งไปตามสายชนวนมุ่งไปยังถังน้ำมันที่อยู่ไม่ไกล |
Obtained From
Shop
| Name |
| n/a |
| items per Page |
|
For cryo DPS