 | Name | ไดอารี่โบราณ |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Non-Codex Series, Non-Codex Lore Item | |
| Rarity |  | |
| Description | test古老的日记描述 |
Item Story
| วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันมาถึงเกาะราตรี อากาศดีมาก แต่ก็บอกได้ยากว่ารู้สึกยังไง ฉันรู้ว่าฉันมาที่นี่เพื่อคอยควบคุมแมลงร้ายที่ไร้ระเบียบพวกนี้ แต่ฉันไม่คิดว่าที่นี่จะมีพวกมันเยอะขนาดนี้ ก่อนหน้านี้ ฉันได้ยินผู้ส่งสารจากเมือง Cinder บอกว่า คนที่เจอแมลงร้ายพวกนี้จะป่วยตลอดทั้งวันทั้งคืน ร่างกายจะเต็มไปด้วยตุ่มหนอง จากนั้นก็จะอาเจียนไม่หยุด สุดท้ายนิสัยใจคอก็จะเปลี่ยนไปอย่างมาก และอ่อนแอลงจนตายไป ทุกคนต่างรู้ดีว่า แม้แต่ผู้กล้าอย่างท่าน Milchi ก็ยังถูกแมลงร้ายพวกนี้เปลี่ยนให้กลายเป็น Milchi ผู้น่ากลัว ที่เอาแต่พร่ำพูดทั้งวันทั้งคืนว่า จะฉีกพวกคนที่กล้าเหยียบย่างเข้ามาในเกาะราตรีเป็นชิ้น ๆ หากเป็นคนอื่นละก็ คงจะไม่มีชีวิตรอดแล้วละมั้ง? แล้วก็ยังมีนักรบพวกนั้นที่พ่อไม่ได้ช่วยขึ้นมาด้วย... บาดแผลบนตัวพวกเขาคล้ายกับถูกอะไรบางอย่างที่แหลมคมฉีกเป็นชิ้น ๆ ซึ่งบนตัวของแมลงร้ายพวกนี้ก็มีหนามแหลม และเขี้ยวเล็บด้วยเช่นกัน คาดว่าแผลพวกนี้ก็น่าจะเป็นฝีมือของพวกมันละมั้ง... แมลงร้ายแบบนี้ควรถูกกำจัดให้สิ้นซากไปตั้งนานแล้ว! ฉันไม่รู้ว่าทำไมต้องเสียเวลาดูแลพวกมัน แล้วยังต้องให้อาหารพวกมันด้วย ก็เหมือนกับที่ท่าน Och-Kan พูดไว้ สิ่งที่พวกมันควรกินคือไม้กระบองต่างหาก! เฮ้อ รู้งี้น่าจะเรียนวิชาการแพทย์กับพ่อ หรือตั้งใจฝึกฝนกับแม่ก็ดี พอเป็นอย่างนี้ เป็นนักรบก็ไม่ได้ เป็นหมอก็ไม่ได้ ทำได้แค่คอยเฝ้าแมลงไร้ระเบียบพวกนั้น ช่างโชคร้ายจริง ๆ ... วันที่ 475 อากาศแจ่มใส ยังดีที่วันนี้ท่าน Milchi ก็กลับมาแล้ว ในที่สุดก็กลับมาซะที ถ้าช้ากว่านี้อีกสักสองวันคงไม่มีอาหารให้กินแล้วแน่ ๆ Grainfruit, Cacahuatl และเนื้อต่าง ๆ ก็หมดแล้ว ขนาด Mora ก็ยังไม่เหลือสักแดงเลย ฮึ! ตอนเช้ากิน Saurus Cracker กับ Grainfruit ไป ส่วนตอนกลางวันก็กินเนื้อ ตกตอนเย็นก็กินปลา กินล้างผลาญแบบนี้ ถ้ามี Mora เหลือสิแปลก! เอาเงินที่ฉันไว้ใช้ซื้อบันไดไปกินไปใช้กันจนหมด! ตอนนี้แม้แต่ Saurian ที่ผอมแห้งที่สุดก็ยังตัวใหญ่กว่าฉันตั้งสองเท่า แถมยังให้ฉันปีนขึ้นปีนลงทุกวัน อุตส่าห์เรียกซะสวยหรูว่าเป็นการออกกำลังกายซะด้วย ฉันว่าภารกิจซ่อมบำรุงสวิตช์นี้ ควรยกให้ Saurian พวกนี้จัดการดีกว่า ให้พวกมันได้ออกกำลังกาย และลดความอ้วนกันหน่อย จะได้ไม่ต้องป่วยจนต้องให้ฉันปรุงยาให้อีก แต่ว่าจะลดไข่นกของพวก Saurian น้อยไม่ได้ พวกมันเพิ่งฟักออกมาจากไข่ กำลังอยู่ในช่วงวัยเติบโต ต้องกินเยอะ ๆ หน่อยถึงจะดี อีกอย่าง ดูเหมือนวันนี้จะมีผู้บุกรุกเข้ามาอีกแล้ว ดูท่าทางพวกเขาจะต้องการเผาเกาะราตรีทั้งเกาะ ยังดีที่ Secret Source Sentinel ตรวจพบพวกเขาก่อน และไล่พวกเขาออกไปได้ทัน ไม่งั้นก็อาจจะเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ ก็ได้ เจ้าพวกโง่ที่มาจากเมือง Cinder ไล่ไปชุดหนึ่งแล้วก็มาอีกชุด วัน ๆ เอาแต่พูดว่า "คำสาป" เอย "แมลงร้าย" เอย อธิบายด้วยเหตุผลก็ไม่ฟัง แถมยังจะทำลายอีก น่ารำคาญจริง ๆ... ...เฮอะ ล้มป่วย? เป็นฝีหนอง? คนพวกนี้ไปฟังคำพูดไร้สาระพวกนี้มาจากไหนกัน? ถึงจะซุกซนไปหน่อย กินจุไปหน่อยก็เถอะ แต่ Saurian ฝูงนี้ก็สะอาดสะอ้าน เพราะฉันอาบน้ำให้พวกมันเองไงล่ะ! แต่ละตัวอาบจนสะอาดเอี่ยมกว่าพวกเธอตั้งเยอะ! ยังจะมีคำสาปอะไรอีกล่ะ? ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน Milchi ผู้ยิ่งใหญ่ ฉันคงใช้ Secret Source Sentinel จัดการพวกคนโง่เง่าอย่างพวกเธอไปแล้ว! ไหนจะ Atlatl ที่ต้องคำสาปนั่นอีก ตลกดีจริง ๆ เฮ้อ ถ้าท่าน Milchi ยอมฟังฉัน และใช้อาวุธที่ร้ายกาจกว่านี้ ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก น่ารำคาญชะมัด วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน พรุ่งนี้ยังต้องซ่อมสวิตช์และฝึกซ้อมด้วย แถมยังมีงานอื่น ๆ รออยู่อีก ... ฉันลืมไปแล้วว่าวันนี้เป็นวันที่เท่าไหร่แล้ว และไม่รู้ด้วยว่าสภาพอากาศข้างนอกเป็นยังไงบ้าง เอาเป็นว่าฉันซ่อนตัวมาเป็นวันที่ 5 แล้วละกัน แต่คราวนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้าย ที่ฉันจะเขียนไดอารีแล้วจริง ๆ ก็ได้ เฮ้อ ถ้ารู้ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างวันนี้ ตอนนั้นฉันคงพยายามหยุดยั้งท่าน Milchi ไปแล้ว พอกลับมาย้อนคิดดู ทั้งที่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้ามากมายขนาดนั้นแล้วแท้ ๆ... เหตุโจมตีที่ถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ฝูง Saurian ที่วุ่นวายอยู่ไม่สุข ไข่ Saurian ที่ไม่ฟักเป็นตัวสักที ประกาศที่สั่งให้จัดการเจ้าพวกตัวเล็ก และข่าวลือที่ว่าเผ่าต่าง ๆ ก่อความวุ่นวาย... คำสั่งเรียกพบที่ส่งมาในสถานการณ์แบบนี้ จะยังมีเรื่องดี ๆ ได้ยังไงกัน? นอกจากมีดดาบแล้ว ฉันก็คิดไม่ออกแล้วว่ายังมีอะไรอีกที่รอท่าน Milchi อยู่อีก... และผลก็ออกมาชัดเจน เกาะราตรีที่ไร้ท่าน Milchi ก็ไม่อาจต้านทานการบุกรุกได้ ลำพังแค่นักรบเพียงไม่กี่คน ก็สามารถบุกโจมตีได้อย่างง่ายดาย โชคดีที่ท่าน Milchi เตรียมการไว้ก่อนแล้ว ทันทีที่ได้รับแจ้ง ก็ฉวยโอกาสระหว่างที่สถานการณ์กำลังวุ่นวาย จัดการปล่อยเจ้าตัวเล็กพวกนั้นหนีไปหมดแล้ว แต่ไข่ Saurian นั้นไม่มีขา และไม่สามารถขนย้ายได้ ดังนั้นฉันจึงได้แต่ซ่อนมันไว้ ถ้าท่าน Atlatl ยังอยู่ก็ดีสิ ถ้ามีเขาอยู่ เราคงจะมีวิธีขนย้ายไข่ Saurian หนีออกไปได้แน่ ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมท่าน Milchi ถึงไม่หนีไปกับเรา แถมยังต้องไปเผชิญหน้ากับ Och-Kan ด้วย? อ้อ แล้วก็ระหว่างที่ซ่อนตัวอยู่ ฉันถือโอกาสได้ตั้งชื่อให้กับไข่ Saurian ไว้แล้ว ชื่อว่า Aguara ชื่อนี้ฟังดูเจ้าเล่ห์ดี ไม่แน่ว่าอาจจะช่วยปกป้องมันได้ก็ได้ เมื่ออยู่ต่อหน้านักรบที่มาพร้อมจิตสังหาร การรักษาความปลอดภัยที่อ่อนปวกเปียกขนาดนั้น ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย ฉันเคยบอกไปตั้งนานแล้ว... โชคดีที่พวกเขายังไม่เจอห้องลับใต้ดิน ตอนนี้ยังใช้ซ่อนตัวได้อีกสองวัน แต่ฉันจะซ่อนตัวไปได้อีกนานแค่ไหนกัน? พวกเขาไม่ยอมไปไหนเลย ไม่รู้ว่ากำลังหาอะไรอยู่ แต่ถึงยังไงก็หาไม่เจออยู่ดี ยังไงซะอาหารก็กินหมดแล้ว ร่างกายของฉันก็ค่อย ๆ หมดความรู้สึกไปทีละนิด ไม่ว่าจะออกไปยอมจำนน หรือจะอยู่ที่นี่ต่อไป ผลลัพธ์ของฉันก็คงจะไม่ต่างกัน... เพียงแต่ยังไงก็ปล่อย Aguara ไปไม่ได้อยู่ดี ถึงจะปล่อยให้ไข่ของมันหลับไปแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน เฮ้อ เจ้า Aguara ใจร้อนนี่นะ ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วย? รออีกหน่อยเถอะ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา Natlan ในตอนนี้ยังไม่สามารถเป็นบ้านให้แกได้... พูดถึงบ้าน ดูเหมือนตั้งแต่มาที่นี่ ฉันก็ยังไม่เคยได้กลับไปเลยสักครั้ง แล้วก็ไม่ได้ส่งจดหมายถึงที่บ้านด้วย ถ้าตอนนั้นฉันเชื่อฟังพ่อแม่ ตั้งใจเรียนวิชาการแพทย์และฝึกฝนให้ดี ผลลัพธ์จะออกมาไม่เหมือนกับในตอนนี้มั้ยนะ? แล้วจะสามารถปกป้องทุกคนได้รึเปล่า? Aguara ฉันอยากเห็นจังว่าแกจะโตขึ้นมาเป็นยังไง แต่เสียดายที่ฉันคงไม่ได้เห็นแล้วล่ะ... |
Wait, after some calculation, she now gives ≈42% DMG% (as long as you play woth a mage and infuse h...