 | Name | จดหมายที่ถูกทิ้งไว้โดยผู้อยากไถ่บาป |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Rarity |  | |
| Description | กระดาษจดหมายที่พบใน “แดนมายากระจกเงา” มันถูกพับเอาไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ช่วงรอยพับเริ่มเหลืองนิดหน่อย ดูออกว่าเป็นสิ่งของที่ถูกคนเหลือทิ้งไว้ในแดนมายาเมื่อนานมาแล้ว |
Item Story
| [กระดาษจดหมายที่พับไว้อย่างเรียบร้อย ช่วงรอยพับเริ่มเหลืองเล็กน้อย เนื้อหาบนกระดาษเขียนเอาไว้ดังต่อไปนี้...] ...จนกระทั่งมาถึงวันนี้แล้ว ฉันก็ยังถูกกักขังอยู่ในฝันร้ายนั้น ทุกสิ่งตรงหน้าราวกับย้อนกลับไป... ย้อนกลับไปยังสนามรบแห่งนั้น แสงเพลิงแผดเผาส่องสว่างไปจนถึงขอบฟ้า มอนสเตอร์บิดเบี้ยวราวกับเงา เรือนร่างที่แยกส่วนจนไม่เห็นเค้าโครงเดิม เสียงกรีดร้องในลำคอกลืนหายไปในความมืดมิด ก่อนที่จะได้เปล่งออกมาเสียอีก และ... อ่า และยังมีสหายที่ช่วยฉันให้รอดพ้นจากคมเขี้ยวของอสูรหมาป่าตัวมะเมื่อม บนสมรภูมินั้น อาวุธได้ร่วงหล่นจากมือที่ไร้เรี่ยวแรงของเขา ร่างกายเขาค่อย ๆ ล้มดิ่งสู่โคลนตมที่แปดเปื้อน ใบหน้าที่อ้าปากเผยอจ้องมองมาทางฉัน... จ้องมาทางฉัน ...ฉันโชคดีมีชีวิตรอดมาจากศึกคราวนั้น ไม่สิ มีอะไรที่โชคดีกัน ฉันสูญเสียความมั่นใจจนสิ้น ยอมแพ้กับหอกปลายกางเขนในมือ ละทิ้งทหารที่ร่วมต่อกรกับศัตรูระดับมหันตภัย และหนีออกจากสนามรบราวกับคนเสียสติ การกระทำเช่นนี้ไม่คู่ควรกับความเชื่อใจจากท่านโชกุนเลยสักนิด อีกทั้งยังทำชื่อเสียงวงศ์ตระกูลที่สืบทอดมาจนถึงตอนนี้แปดเปื้อนอีกด้วย... เรื่องมาถึงจุดนี้ ฉันคงไม่มีหน้ากลับไปยัง Yashiori แล้ว ฉันหนีออกมาจากสนามรบ แต่ฉันหนีออกมาได้แล้วจริง ๆ หรือ นับแต่นั้นมา ฉันมักจะฝันถึงเหล่าใบหน้าซีดเซียวไร้สีเลือด ในสนามรบอันแสนน่ากลัวทุกคืนวัน ฝันเห็นเพื่อนพ้องที่พร่ำเรียกชื่อฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะล้มลงกลางดินโคลนสีดำ... ฉันต้องคอยใช้ภาพมายาที่ก่อเกิดจาก "กล่องลวงตา" จึงจะได้รับความสงบในชั่วขณะมาได้ ...น่าขันเสียจริง "กล่องลวงตา" นี้ เป็นสิ่งที่แม่ขอมาจากศาลเจ้า Mouun ตอนก่อนที่ฉันจะจากบ้านเกิดไป เพราะถูกเรียกตัวในฐานะตัวแทนของ Yashiori แม่หวังว่ามันจะช่วยลดอาการบาดเจ็บจากสนามรบของฉันได้บ้าง ตอนนั้นฉันยังพูดอยู่เลยว่า "ผมแบกรับนามแห่ง Kitain อยู่นะ จะใช้ของสิ่งนี้เพียงเพราะบาดเจ็บได้อย่างไร" พอนึกถึงประโยคนี้ก็ช่างละอายแก่ใจ ถ้าเกิดปล่อยให้แม่ผู้ซึ่งเคยเป็นมิโกะ ได้เห็นสภาพนี้แล้วละก็... ...ฉันเหนื่อยเต็มทนกับการระเหเร่ร่อนด้านนอก พอกันทีกับวันเวลาที่แสนทรมาน ในที่สุด... ในที่สุดวันนี้ฉันก็กลับมาที่แห่งนี้ได้สักที อ่า ที่ที่ฉันฝันเห็นนับครั้งไม่ถ้วนในฝันร้าย สถานที่อันน่าหวั่นพรึง แต่ก็เป็นที่ที่ฉันหวังจะกลับมาให้ได้ อ่า... แขนทั้งสองข้างของฉัน คงตวัดหอกเหมือนครั้นยังวัยเยาว์ไม่ได้อีก แต่ครั้งนี้ฉันจะต้องช่วยสหายของตัวเองได้แน่นอน จะต้อง... กำจัดมลทินได้แน่นอน ครั้งนี้ฉันจะติดตามท่านโชกุน... ไปจนถึง... ไปจนถึงวินาทีสุดท้าย ——Kitain Hideie |
The majority of her electro application is though her minion, so Mizuki not using NA isn't a proble...