 | Name | บทตีพิมพ์แห่งใบไม้แรมปี (III) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, บทตีพิมพ์แห่งใบไม้แรมปี | |
| Rarity |  | |
| Description | ชีวประวัติที่เขียนโดยนักวิชาการของ Sumeru ซึ่งบันทึกร่องรอยของเทพแห่งพฤกษาในช่วงที่เกิดภัยพิบัติ |
| Table of Content |
| Item Story |
| Item Story (Alt) |
| Gallery |
Item Story
| ผู้คนมากมายไม่เคยได้ยินเสียงของเธอเสียด้วยซ้ำ แม้เคยได้ยิน พวกเขาก็ไม่รู้ว่านั่นคือเธอ น้อยคนนักที่จะได้ยินคนที่เล่าเรื่องเก่งเพราะได้ยินจากแดนไกล คนที่มองเห็นแก่นแท้และเชี่ยวชาญการสอนก็พบเห็นได้ยากเช่นกัน เจตจำนงของเธอแผ่ซ่านไปทั่วทุกสิ่ง ไม่ดับสูญเฉกเช่นเดียวกับความรู้ สิ่งที่ทำลายไม่ได้เหล่านั้น ก็ไม่อาจมีผู้ใดทำลายมันได้เช่นกัน เพราะบนโลกนี้ไม่เคยมีการไม่ดำรงอยู่ที่ดำรงอยู่ และไม่เคยมีการดำรงอยู่ที่ไม่ดำรงอยู่ด้วยเช่นกัน ต้องทราบไว้ก่อนว่า ผืนป่านนี้เคยล่มสลายเพราะการบุกรุกของฝูงอสูรแห่งความมืดมิด แสงจันทราส่องทอดลงบนน้ำนิ่งแตกกระจัดกระจายเหมือนกับความฝันที่ส่องสะท้อนจากมัน เขาวงกตที่ไม่สิ้นสุดนั้นเองได้ก็พังทลายลงท่ามกลางไฟโหมกระหน่ำ ราชาแห่งสัตว์ทั้งปวงแผดเสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวก่อนตาย แล้วสิ้นใจลงไป เพื่อปกป้องสิ่งที่เธอเคยฝากฝังไว้ ทว่าความทรงจำเองนั้นไม่เคยแตกสลาย พังทลายและร่วงหล่นไป เช่นเดียวกับปัญญาที่เธอทิ้งไว้เบื้องหลัง ไม่เกิด ไม่เสื่อมสลาย เป็นนิรันดร์ และเก่าแก่ องค์หญิงดินแดนแห่งความฝันทำตามคำแนะนำของเธอ หักกิ่งไม้สีขาวอย่างเบามือ แล้วสร้างพื้นที่ล่าสัตว์เขียวขจีขึ้นอีกครั้งท่ามกลางใบไม้ร่วงหล่นที่แห้งเหี่ยว ส่วนเด็กเหล่านั้นที่ขอพรที่ยิ่งใหญ่และเป็นลูกหลานของป่า ในที่สุดก็สามารถนอนหลับฝันดีได้อีกครั้ง ไม่ว่าต้องทนทุกข์สักเพียงใด นักล่าก็มักหาทางกลับมาได้เสมอ... นั่นก็คือคำสัญญาที่เธอมอบให้กับเด็ก ๆ และพวกผู้ใหญ่ที่เคยเป็นเด็กมาก่อน ซึ่งเป็นคำสัญญาแรกและคำสัญญาสุดท้ายด้วยเช่นกัน บางทีฝุ่นแห่งจันทราที่กระจายอยู่บนโลกนี้อาจค่อย ๆ เลือนรางไปราวกับหยาดน้ำค้างในยามเช้า แต่สิ่งที่หลงเหลืออยู่ในความทรงจำ อย่างความฝันอันงดงามและความคิดถึง กลับเป็นดั่งไข่มุก ที่แม้ถูกลมพัดทรายขัดเกลาอีกสักกี่ครา ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงสีบริสุทธิ์ดั้งเดิมของมันได้ |
Item Story (Alt)
| หลายคนไม่เคยได้ยินเสียงของนาง ถึงแม้จะได้ยินก็ไม่รู้ว่านั่นคือนาง ทว่านางกลับรับฟังความปรารถนาของทุก ๆ คน พวกเขาไม่เคยเห็นหน้าตาของนาง ต่อให้เห็นก็ไม่รู้ว่านั่นคือนาง แต่นางก็เฝ้ามองความฝันของทุกคน เพราะเคยเพียงได้ยินได้เห็นจากที่ไกล คนที่จะเล่าเรื่องนางได้ดีจึงหายากนัก ความมุ่งมั่นของนางแพร่สะพัดไปทั่ว มาถึงตอนนี้ นางยังคงอยู่ในวิหารแห่ง Surasthana คอยปกป้องทุกความฝันของดินแดนแห่งนี้ เช่นเดียวกับยามที่นางกลับมา องค์หญิงผู้ชี้นำดินแดนแห่งความฝันจะหักกิ่งก้านขาวบริสุทธิ์ และสร้างพื้นที่ล่าสัตว์อันเขียวขจีเป็นนิรันดร์จากใบไม้ร่วงที่แห้งเหี่ยวอีกครั้ง ป่าไม้เคยล่มสลายเบื้องหน้าเหล่าอสูรแห่งความมืดมิด วงกตไร้ที่สิ้นสุดก็พังทลายลงท่ามกลางเปลวไฟ ราชาแห่งสรรพสัตว์ส่งเสียงคำรามก่อนสิ้นใจ เพื่อปกป้องทุกสิ่งที่นางมอบให้ แต่ไม่ว่าจะทุกข์ยากเพียงใดก็ไม่อาจแย่งชิงความฝันที่นางมอบให้เป็นของขวัญ... ขอแค่ผู้คนยังคงเฝ้ารอความฝันในคืนต่อไป ก็จะมีความทรงจำใหม่เสมอ เป็นเช่นดอกไม้เงียบสงบเบ่งบาน ท่ามกลางน้ำค้างยามเช้าและฝุ่นแห่งจันทรา นี่เป็นคำมั่นสัญญาที่นางมอบแก่ผู้หลับฝัน สัญญาแรกเริ่มและสุดท้าย เพราะทุกความคิดถึงเป็นเหมือนไข่มุก แม้โดนพายุทรายพัดโถมเพียงใด สุดท้ายจะไม่เปลี่ยนแปลงสีเดิมอันบริสุทธิ์ เพราะทุกความฝันเป็นดั่งต้นหญ้า แม้เปลวเพลิงกลืนกินเสียจนไม่เหลือ สุดท้ายก็ยังพลิ้วไหวในสายลมของฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น |
Also Childe is still very strong not for his raw dmg but his synergy with strong sub-dpses, interna...