 | Name | สคริปต์ “Mushounin” |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Rarity |  | |
| Description | สคริปต์ภาพยนตร์ที่ Xavier เขียนติดต่อกันมาหลายคืน ซึ่งหนากว่าสคริปต์ภาพยนตร์เล่มก่อนมาก พอผู้คนมีเป้าหมาย จะสามารถระเบิดความมุ่งมั่นอันน่าสะพรึงกลัวออกมาได้จริง ๆ |
Item Story
| องก์ที่ 1 ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Wakayama Keisuke (Sasano) และ Yano Machiko (Koharu) ฉากด้านใน ภัตตาคารที่ Seishimaru และ Keisuke ไปบ่อย ๆ Wakayama Keisuke: Seishimaru ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ Wakayama Keisuke: ฉันได้ยินมาว่า เรื่องต่าง ๆ ของตระกูล Kurotani ในตอนนี้มี{M#นาย}{F#เธอ}เป็นผู้ดูแลอยู่ Wakayama Keisuke: ดูเหมือนเรื่องเหล่านั้นจะได้รับการคลี่คลายสักทีนะ Wakayama Keisuke: ท่าน Kurotani กับภรรยาได้จากไปแล้ว Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ในฐานะ{M#ลูกชาย}{F#ลูกสาว}คนโตจึงต้องรับผิดชอบในการสืบทอดตำแหน่งต่อไป Wakayama Keisuke: นายท่านและภรรยาเองก็คงรู้สึกยินดีด้วยแน่ ๆ Kurotani Seishimaru: Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}? {M#นาย}{F#เธอ}คิดจะแก้แค้นงั้นเหรอ? Wakayama Keisuke: พวกเราก็ไม่ใช่เด็ก ๆ กันแล้วนะ ทำไม{M#นาย}{F#เธอ}ยังทำตัวใจร้อนเหมือนกับตอนเด็ก ๆ อีกล่ะ? Wakayama Keisuke: เห้อ ดูจากความสามารถของท่าน Kurotani แล้ว เรื่องการสอบสวนไม่เอาถ่านไม่น่าเกิดขึ้นได้ Wakayama Keisuke: แต่ท่านก็บอกว่ายินดีรับผิดและถูกลงโทษ Wakayama Keisuke: การพิจารณาโทษของเหล่าเบื้องบนจะต้องรุนแรงอย่างแน่นอน... Wakayama Keisuke: แต่ท่าน Kurotani ก็เป็นคนร้องขอด้วยตัวเอง คงมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรแฝงอยู่แหละ Wakayama Keisuke: Kurotani และ Wakayama ต่างก็เป็นตระกูลที่มีหน้ามีตา Wakayama Keisuke: จึงต้องแบกรับชื่อเสียงของตระกูลไว้ และตัว{M#นาย}{F#เธอ}เองก็เป็นซามูไรที่ภักดี ต่างกับโรนิน Nobushi ที่พเนจรไปทั่วทุกสารทิศ Wakayama Keisuke: ต่อให้โกรธแค่ไหน ก็ต้องอดทนอดกลั้น จะแก้แค้นไม่ได้เด็ดขาด Kurotani Seishimaru: สิ่งที่ไม่ชอบมาพากลที่สุดก็คือลูกน้องบางคนของท่านผู้ใหญ่เบื้องบน! Kurotani Seishimaru: หลังจากที่ท่านพ่อเสีย พวกเขาต่างก็แสดงออกถึงความปลาบปลื้มใจในทันที Wakayama Keisuke: นี่{M#นาย}{F#เธอ}กำลังถูกความโกรธครอบงำทุกอย่าง แล้วพาลไปถึงผู้คนที่ไม่เกี่ยวข้องอยู่นะ ใจเย็นก่อนสิ! Seishimaru มองไปนอกประตู Kurotani Seishimaru: Wakayama Keisuke: เธอเป็นใคร ใครสั่งให้เธอมาแอบฟัง? Machiko ปรากฏตัวออกมา Yano Machiko: นายท่านซามูไร ฉะ... ฉันชื่อ Machiko เป็นคนขายน้ำชา Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนามาแอบฟังนะ Yano Machiko: Seishimaru ช่วยชีวิตฉันเมื่อวานนี้ แต่{M#เขา}{F#เธอ}ไม่รับทั้งข้าวสารและเงินตรา Yano Machiko: ฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดี ฉันแค่อยากมาตอบแทน{M#เขา}{F#เธอ} แล้วกลับไปขายน้ำชาต่อก็เท่านั้น Keisuke มองไปที่ Seishimaru และ Seishimaru ก็พยักหน้า Wakayama Keisuke: นี่เธอ... ช่างเถอะ ก็แค่หญิงสาวขายน้ำชา จะไม่รู้มารยาทก็เป็นเรื่องปกติ Wakayama Keisuke: ท่าน Seishimaru ผู้นี้มีนามสกุลว่า Kurotani ต่อไปต้องเรียกว่าท่าน Kurotani นะ Wakayama Keisuke: ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องดีนะ ตอนนี้ตระกูล Kurotani กำลังต้องการคนพอดี Wakayama Keisuke: เธอไม่ต้องขายน้ำชาแล้วล่ะ มาติดตามท่าน Kurotani ซะ Yano Machiko: ฉันไม่เรียก{M#เขา}{F#เธอ}ว่าท่าน Kurotani หรอก เรียก Seishimaru น่าฟังกว่าตั้งเยอะ Yano Machiko: ถ้าได้กินอิ่ม... หึ! ติดตาม Seishimaru ก็ได้ Wakayama Keisuke: ...ตามใจพวกเธอละกัน Seishimaru ในเมื่อท่าน Kurotani ไม่อยู่แล้ว... Wakayama Keisuke: {M#นาย}{F#เธอ}ก็คือผู้นำตระกูลของรุ่นนี้ อย่าได้ทำเรื่องโง่เขลาเชียวล่ะ Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ เฮ้อ... เอาเป็นว่า สิ่งสำคัญคือชื่อเสียงของตระกูล ซึ่งจะตัดขาดไม่ได้ Kurotani Seishimaru: Wakayama Keisuke: เจ้าคนสมองทึ่ม! ทำไมไม่หัดรับฟังอะไรบ้างนะ? Wakayama Keisuke: ฉันขอถาม{M#นาย}{F#เธอ}หน่อย {M#นาย}{F#เธอ}ตั้งใจจะไม่แยแสตระกูลแล้วใช่มั้ย ถึงคิดจะหันดาบเข้าหาคนของผู้ใหญ่เบื้องบน? Wakayama Keisuke: ทำให้เบื้องบนต้องอับอาย หนำซ้ำยังนำความหายนะมาสู่ครอบครัว? Seishimaru ยังคงเงียบขรึมต่อไป Wakayama Keisuke: ดี ดีมาก เห็นทีถ้าทำให้{M#นาย}{F#เธอ}หายโกรธไม่ได้ ทุกคนคงไม่ได้สงบสุขกันแน่ Wakayama Keisuke: ยังไงการเกลี้ยกล่อมของฉันก็ไม่เป็นผล งั้นฉันก็จะบอกกับ{M#นาย}{F#เธอ}ตามตรงเลยละกัน: Wakayama Keisuke: หลังจากที่ผู้นำคนก่อนเสียชีวิตไป ฉัน Wakayama Keisuke ผู้นี้ก็ได้รับหน้าที่เป็นผู้นำตระกูล Wakayama Wakayama Keisuke: และในตอนที่ท่าน Kurotani ขอรับโทษประหารนั้น ผู้ที่ทำการลงมือก็คือผู้นำคนก่อน Wakayama Keisuke: ฉันทราบเป็นอย่างดีว่าผู้นำคนก่อนรู้สึกผิดต่อตระกูล Kurotani อีกอย่างเราทั้งสองก็มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน... Wakayama Keisuke: แม้จะบอกว่าเรื่องตัดสินโทษประหารเป็นเรื่องของทางการ แต่ฉันก็อยากดูแลตระกูลของ{M#นาย}{F#เธอ}ให้มากกว่านี้... Wakayama Keisuke: ถ้า{M#นาย}{F#เธอ}ยืนหยัดว่าจะแก้แค้นให้ได้ พ่อของฉันก็ตายจากไปแล้ว Wakayama Keisuke: งั้นหนี้ของพ่อในครั้งนี้ฉันจะชดใช้ให้เอง {M#นาย}{F#เธอ}มาแก้แค้นกับฉันเลยละกัน กล้ามั้ยล่ะ? Wakayama Keisuke: อะไรกัน แค่เพราะเราเป็นเพื่อนกัน ก็ลังเลแล้วรึไง? Wakayama Keisuke: ความมุ่งมั่นของ{M#นาย}{F#เธอ}มันก็แค่นี้เอง {M#นาย}{F#เธอ}ไม่พร้อมที่จะตัดญาติขาดมิตรเพื่อล้างแค้นเลยด้วยซ้ำ! Kurotani Seishimaru: จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ที่แม่ให้กำเนิดมา ดังนั้นเรื่องชื่อเสียงตระกูลอะไรนั่นไม่มีความหมายอะไรกับฉันหรอก Kurotani Seishimaru: อีกอย่าง ชีวิตของพ่อแม่ฉันยังมีค่าน้อยไปกว่าชื่อของตระกูล Kurotani อีกรึไง? Kurotani Seishimaru: มาสัมผัสความสำนึกของฉันหน่อยเป็นไง ชักดาบออกมา! Kurotani Seishimaru: แล้วก็ Temari ที่อยู่โต๊ะถัดไปด้วย เอาพวกมันมาวางไว้บนโต๊ะซะ Seishimaru หลับตาลง Kurotani Seishimaru: ฉันจะหลับตารอจนกว่าเธอจะวางเสร็จ พอวางเสร็จ ฉันจะยื่นนิ้วออกไป Kurotani Seishimaru: ถ้าชี้ไปที่ดาบ งั้นเราก็ใช้ดาบมาดวลกัน ถ้าชี้ไปที่ Temari ฉันก็จะตัดขาดความสัมพันธ์ของเรา Kurotani Seishimaru: ปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามลิขิตฟ้าละกัน Wakayama Keisuke: ฮึ่ม ก็เอาเถอะ ดาบอยู่ทางซ้ายมือของ Seishimaru ส่วน Temari อยู่ทางขวามือของ Seishimaru... Seishimaru หลับตาลง Kurotani Seishimaru: ดูเหมือนทุกอย่างได้ถูกลิขิตไว้แล้ว ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นเธอ จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง Wakayama Keisuke: ในเมื่อ{M#นาย}{F#เธอ}ตัดสินใจแล้ว งั้นฉันก็ควรจะดึงความองอาจของตัวเองออกมา Wakayama Keisuke: สิ่งที่ฉันได้พูดไปแล้ว ฉันจะทำให้ถึงที่สุด แล้วฉันจะรอการมาของ{M#นาย}{F#เธอ} Wakayama Keisuke เดินจากไป องก์ที่ 2 ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani, Seishimaru ({NICKNAME}), Yano Machiko (Koharu) และ Nobushi จำนวนหนึ่ง (นักแสดงสมทบ) ป่าภายนอกที่เต็มไปด้วยหญ้ารกร้าง Seishimaru เข้าไปต่อสู้กับ Nobushi และได้รับชัยชนะในที่สุด Yamada Hifumi: บอกให้ส่งกระเป๋าเงินมา แกก็ไม่ฟัง! พวกเรา ลุย! Tanaka: หึหึ แกรนหาที่เองนะ Yamamoto: คนคนนี้ร้ายกาจไม่เบา พี่ใหญ่ Hifumi ฉะ...ฉันสู้ไม่ไหวแล้ว Yano Machiko: ท่าน Seishimaru ท่าน Seishimaru ฉันก็แค่ไปซื้อ Onigiri เท่านั้นเอง ทำไมลงไม้ลงมือกันอีกแล้วล่ะเนี่ย Yano Machiko: มีอะไรก็สั่งฉันไปทำแทนเถอะ อย่าเที่ยวถือดาบไปไล่ฟันใครเค้าสิ Yamada Hifumi: หยุดลงมือเถอะ ท่านซามูไร พวกเราไม่ต้องการเงินของคุณแล้วล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ Yano Machiko: ยั้งมือเถอะ แม้แต่คนที่ขโมยข้าวบ้านคนอื่นจนถูกจับแบบฉัน คุณก็ยังยอมช่วย... Yano Machiko: คุณไม่ใช่คนที่จะพรากชีวิตคนเหมือนผักเหมือนปลานี่นา องก์ที่ 3 ฉากที่ 1 ตัวละครที่ออกฉาก: Kurotani Seishimaru ({NICKNAME}), Yano Machiko (Koharu) และ Wakayama Kojuurou (Sasano) ป่าภายนอกที่เต็มไปด้วยหญ้ารกร้าง Yano Machiko: ท่าน Seishimaru ฉันเจอคนของตระกูล Wakayama แล้วล่ะ Yano Machiko: แต่ท่าน Keisuke เขา... ไม่อยู่แล้ว คุณเอง ก็ปล่อยวางเรื่องทั้งหมดเถอะนะ... Wakayama Kojuurou: ฮึ่ม Kurotani แกมาหาพี่ใหญ่ Keisuke เพื่อแก้แค้นสินะ Wakayama Kojuurou: เพราะคำสัญญาโง่ ๆ ที่มีต่อแก ทำให้ตลอดหนึ่งปีมานี้ พี่ใหญ่ Keisuke ต้องทำงานอย่างหนักทั้งวันทั้งคืนจนร่างทรุดลง... Wakayama Kojuurou: จนในที่สุดก็สามารถจัดการทุกอย่างในบ้านได้ Kurotani Seishimaru: Wakayama Kojuurou: เจ้าคนขี้ขลาด ทำได้แค่โทษความผิดแก่ผู้ที่ลงมือประหาร! Wakayama Kojuurou: แต่ถึงคิดจะล้างแค้นผู้ที่ลงมือประหาร ก็ยังไม่มีปัญญาทำให้สำเร็จ Wakayama Kojuurou: เพราะว่าพ่อของฉันกับพี่ใหญ่ Keisuke ไม่อยู่แล้วยังไงล่ะ Wakayama Kojuurou: Kurotani แกมันไร้ค่า แม้แต่จะแก้แค้นคนที่ลงโทษประหารพ่อแม่บุญธรรมของตัวเองก็ยังทำไม่ได้ พี่ใหญ่ Keisuke ที่หวังดีคิดจะเตือนสติ แกก็กลับคิดที่จะทำร้ายเขา Wakayama Kojuurou: แกไม่คู่ควรกับคำว่าซามูไรเลยสักนิด Wakayama Kojuurou: พี่ใหญ่เคยบอกไว้ว่า ถ้าเลือกที่จะลงโทษด้วยการประหารชีวิตผู้อื่น ก็ต้องยอมรับการถูกแก้แค้นให้ได้ด้วย Wakayama Kojuurou: ถ้าแม้แต่ความกล้าหาญแค่นี้ยังไม่มี ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปพรากเอาชีวิตใครได้ Wakayama Kojuurou: ดังนั้นถึงแม้ว่าพี่ใหญ่จะไม่อยู่แล้ว ฉัน Wakayama Kojuurou ผู้เป็นน้องชายแท้ ๆ ของพี่ใหญ่ Keisuke ยินดีที่จะยอมรับการแก้แค้นของแกเอง Kurotani Seishimaru: Wakayama Kojuurou: คิดจะหนีตอนนี้ก็สายไปแล้ว แกทำให้พี่ใหญ่ต้องเหนื่อยจนตาย ฉันไม่อภัยให้เด็ดขาด อย่าคิดจะหนีไปไหนนะ! Kojuurou หยิบหอกขึ้นมา Seishimaru จึงทำได้แค่ต้องเผชิญหน้าเท่านั้น ฉากที่ 2 Kojuurou ต่อสู้กับ Seishimaru อย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ Seishimaru ก็เอาชนะได้อย่างง่ายดาย Wakayama Kojuurou: เพื่อพี่ใหญ่ Keisuke! Yano Machiko: ไม่ได้การล่ะ ตีกันอีกแล้ว พวกคุณต่างก็เป็นคนที่รู้หลักเหตุผล แต่ทำไมกลับทำแต่เรื่องเด็ก ๆ แบบนี้ ฉากที่ 3 Kojuurou พ่ายแพ้และหมดแรง Wakayama Kojuurou: ตราบใดที่แกไม่ฆ่าฉันให้ตาย ฉันจะใช้ทั้งชีวิตเพื่อแก้แค้นแก จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง Kurotani Seishimaru: Yano Machiko: โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร เหล่าท่านซามูไร พวกคุณก็พักกันก่อนเถอะนะ Yano Machiko: พวกคุณเอาแต่โกรธกันไปมา... Yano Machiko: เรื่องตระกูล... เรื่องความแค้นอะไรนั่น ทำไมต้องเอาเรื่องที่ไม่ชัดเจนแบบนี้มาทำให้ขุ่นเคืองใจกันด้วยล่ะ Yano Machiko: ฉัน Machiko คือคนขายน้ำชา ขอแค่ได้กินอิ่ม มีความสุข จะตระกูล Yano ตระกูล Kurotani หรือตระกูล Wakayama ต่างก็ไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้น Yano Machiko: คือ อืม... ฉันเกลี้ยกล่อมใครไม่เป็นหรอก Yano Machiko: แต่เมื่อฝนตกลงทะเลสาบ เมื่อน้ำทะเลสาบเหือดแห้ง ฝนก็จะตกอีกครั้ง Yano Machiko: น้ำฝนกลายเป็นน้ำแข็ง เมื่อนำไปย่างในเตา ก็จะกลายเป็นชาหวาน ๆ อีกครั้ง Yano Machiko: ใครจะไปสนว่าชาที่นำมาเสิร์ฟจะมาจากสวรรค์ ทะเลสาบ หรือจากในหม้อกันล่ะ? Yano Machiko: อืม... ดูเหมือนจะเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ Yano Machiko: แต่ในเมื่อฉัน Machiko ได้เอ่ยปากพูดไปแล้ว เหล่าซามูไรก็อย่าทะเลาะกันอีกเลย รีบกลับบ้านไปกินข้าวเถอะ Kurotani Seishimaru: Yano Machiko: เอ๊ะ? ในเวลาแบบนี้คุณยังมาพูดเรื่องอะไรเนี่ย ฉันก็เขินเป็นนะ Yano Machiko: โอ๊ะโอ ฉันเดาว่าคุณก็คงไม่อยากจะลงไม้ลงมือกับท่าน Wakayama แล้วใช่ม๊าา Yano Machiko: คุณรีบกลับไปเถอะ ตอนนี้เขาเองก็ขยับตัวไม่ได้แล้ว Kurotani Seishimaru: ในเมื่อฉันเกิดดั่งสายฝน ดับสลายไปอย่างชา เกิดดับดั่งสายธารา ฉันก็ไม่จำเป็นต้องดื้อดึงอะไรต่อไปอีกแล้ว Yano Machiko: คุณคิดได้แบบนี้ก็ดีแล้ว! Kurotani Seishimaru: หากสายฝนบนท้องฟ้าสามารถกอบกู้ภัยพิบัติบนโลกได้ งั้นฉันเองก็น่าจะทำได้เช่นกัน Seishimaru กระโดดลงหน้าผา Yano Machiko: นายท่าน! Wakayama Kojuurou: Kurotani! ฉากจบ: Temari อันหนึ่งที่อยู่บริเวณหน้าผา จบ |
Skirk in her ideal team would have copious amounts of DMG%, thus she's quite ATK-hungry. Mistsplitt...