 | Name | ไข่มุกแห่งดวงใจ (I) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, ไข่มุกแห่งดวงใจ | |
| Rarity |  | |
| Description | Zixin หญิงชาวประมงผู้มีฐานะครอบครัวที่ยากจน วันหนึ่งขณะที่ขายปลาอยู่ข้างทาง เธอทำกำไลมุกที่ใส่อยู่ประจำหายไป แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ กำไลมุกนี้กำลังจะนำพาเธอไปสู่ชีวิตการแต่งงาน... |
Item Story
| - ตอนที่ 1: ปลาและน้ำ - ตัวละครชาย: Fan Jie ตัวละครหญิง: Zixin ตัวโจ๊ก: ยาย Zhang [ฉากที่ 1] (Zixin ใส่ชุดสีฟ้า) (พูด) Zixin: คลื่นทะเลสะท้อนภาพภูเขาที่อยู่ไกล ๆ สายลมพัดกระทบแนวปะการังอย่างแผ่วเบา (ตอบ) Zixin: ข้า Zixin ลูกสาวชาวประมง ที่ใช้ชีวิตเติบโตอยู่ในท่าเรือ ปีนี้อายุสิบหกปีแล้ว Zixin: พ่อแม่ของข้าแก่มากแล้ว ข้าเลยต้องรับช่วงต่อจากท่าน และออกเรือหาปลาในทะเล (Dongtang, lento, innig) Zixin: ข้าเหวี่ยงแหลงไปจับปลาที่ว่ายไปมาอย่างอิสระ เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว (Zixin เก็บแหตกปลา) (Dongtang, appassionato) Zixin: ภายใต้แสงของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์และดวงดาว แต่ละวันช่างผ่านไปอย่างยากลำบาก คนรวยมีชีวิตที่สุขสบาย ส่วนคนจนต้องดิ้นรนกันไป Zixin: ข้าแอบชื่นชมความงามของหญิงสาวที่ร่ำรวย แต่ข้าก็ไม่เคยน้อยเนื้อต่ำใจ ที่ตัวเองที่มีเพียงกำไลมุกเพียงเส้นเดียว Zixin: บ้านของข้าไม่มีอะไรจะให้อวดได้ นอกจากกำแพงบ้านที่ว่างเปล่า ข้าหวังแค่เพียงว่าจะสามารถหาเงินได้ด้วยสองมือของตัวเอง (Zixin ผูกเรือของกับท่าเรือ แล้วกระโดดขึ้นฝั่งไป) (Dongtang, senza misura) Zixin: ได้เวลาไปขายปลาที่ถนนแล้ว (Zixin ออกจากฉาก) [ฉากที่ 2] (Zixin ถือตะกร้าเข้ามา) (Dongtang, straziante) Zixin: ในมือข้าถือตะกร้าปลา และร้องเร่ขายไปตามถนน (ยาย Zhang ถือตะกร้าดอกไม้เข้ามา) (Sprechstimme) ยาย Zhang: ดูปลาตัวนี้สิ (ปลากระดิกหางพ่นน้ำใส่ยาย Zhang) ดุซะจริง! เอาไปทำซุปน่าจะอร่อย ยาย Zhang: หลังจากดื่มซุปแล้ว ยายแก่ ๆ อย่างข้าก็จะกลับมาเป็นสาวสะพรั่ง ที่มีแก้มและปากแดงระเรื่ออีกครั้ง (ตอบ) Zixin: คุณยายชื่ออะไรเหรอคะ? ยาย Zhang: เรียกฉันว่ายาย Zhang ก็ได้ ฉันขายดอกไม้บนถนนเส้นนี้น่ะ ยาย Zhang: สาวน้อยเอ๋ย เสียงของเจ้าเบาซะอย่างนี้ ต่อให้ขายจนตะวันตกดินก็ขายไม่ได้สักตัวหรอก ยาย Zhang: สาวสวยอย่างเจ้า คงอายและไม่กล้าตะโกนเสียงดังสินะ แต่ถ้าไม่ทำอย่างนั้น ก็คงไม่อิ่มท้องหรอกนะ (Zixin ก้มหัวลง) (ตอบ) Zixin: คุณยาย ท่านเป็นคนตลกจัง Zixin: โอ้ ไม่นะ... ยาย Zhang: ทำไมรึ? Zixin: กำไลมุกที่ข้าใส่อยู่ประจำหายไป จะทำยังไงดี? (Fan Jie เดินเข้ามา ด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใสและถือกำไลมุกไว้ในมือ) (Dongtang, andante calmo) Fan Jie: ข้าเจอกำไลมุกนี้โดยบังเอิญระหว่างที่เดินเล่น ราวกับเห็นนกสีทองเปล่งประกายอยู่เหนือท้องฟ้า (ตอบ) Fan Jie: ข้าชื่อ Jie Fan ทำงานรับจ้างทั่วไปอยู่ที่ท่าเรือ บรรดาพี่น้อง ๆ ได้เลือกให้ข้าเป็นหัวหน้าของพวกเขา Fan Jie: กำไลมุกที่เก็บได้วันนี้ ดูเหมือนจะเป็นของที่หญิงสาวคนนี้ทำหล่นหายสินะ Fan Jie: ข้าก็อยากจะเอาไปคืนให้นาง แต่ถ้าถูกนางแอบอ้างว่าเป็นเจ้าของ ก็คงจะไม่ดีแน่ Fan Jie: ขอข้าดูให้แน่ใจก่อนว่า ที่ข้อมือของนางมีรอยสวมกำไลรึเปล่า (Dongtang, 12-bar prelude, irato) Fan Jie: อากาศร้อนเปรี้ยงแบบนี้ ซื้อปลาไปแกล้มเหล้าสักหน่อยน่าจะดี Zixin: ปลาของข้าสด ๆ ทั้งนั้น ท่านจะเอาไปทอดหรือต้มก็ได้แล้วแต่ท่านเลย Fan Jie: ปลาพวกนี้ดุอย่างกับเสือ พวกมันว่ายไม่หยุดเลยนะเนี่ย Fan Jie: ช่วยขยับมาข้างหน้าสิ ขอข้าดูใกล้ ๆ หน่อย (Zixin ก้าวมาข้างหน้า) Fan Jie: กำไลมุกก็ต้องคู่ควรกับคนสวย จริง ๆ ด้วยสินะ (Dongtang, appassionato) Zixin: ข้าว่าผู้ชายคนนี้กำลังแกล้งข้าอยู่ เขาเอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ Zixin: ข้าหันไปพร้อมกับถลึงตาใส่และต่อว่าเขา Zixin: เจ้าคนบ้า พูดจาเลอะเทอะ (ตอบ) Fan Jie: ใจเย็นก่อน ข้าแค่อยากจะดูว่ามีรอยสวมกำไลที่ข้อมือของเจ้ารึเปล่า Fan Jie: กำไลมุกนี้เป็นของ ๆ เจ้าสินะ ได้มันกลับคืนมาแล้ว ทีนี้เจ้าก็ไม่ต้องกังวลใจอีกแล้วล่ะ Fan Jie: ข้าชื่อ Fan... (Fan Jie หยุดพูด และหันกลับไป) Fan Jie: ข้าต้องไปแล้วล่ะ (ตอบ) Zixin: เดี๋ยวก่อนสิ... (Dongtang, lento, innig) Zixin: ที่แท้ข้าก็เข้าใจเขาผิด ช่างน่าละอายเสียจริง... Zixin: ข้าไม่รู้แม้แต่ชื่อเขาด้วยซ้ำ แล้วจะตอบแทนน้ำใจของเขาได้ยังไง? (ตอบ) Zixin: ช่างน่าละอายเสียจริง ๆ... ยาย Zhang: นี่ต้องเป็นพรหมลิขิตที่ฟ้ากำหนดไว้ ถึงทำให้เจ้าได้มาพบกับชายหนุ่มผู้มีคุณธรรมคนนี้ |
TheIncorrectOpinion when he sees anemo do what it should've done 4 years ago