 | Name | สุนัขจิ้งจอกในท้องทะเลแห่งแดนดิไลออน (IX) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Fontaine Research Institute Certificate, Book, Non-Codex Series | |
| Rarity |  | |
| Description | เมื่อถึงตอนที่ฉันสอนทุกสิ่งไปหมดแล้ว ยังจะได้เห็นทุ่งดอกแดนดิไลออนนี้อีกครั้งรึเปล่า...? นักล่าเริ่มคิดถึงการจากลา ท่ามกลางทุ่งดอกแดนดิไลออน สุนัขจิ้งจอกในท้องทะเลแห่งแดนดิไลออน (IX) |
Item Story
| สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาด ทั้งฉลาดและเจ้าเล่ห์ ลูกสุนัขจิ้งจอกนั้นเรียนรู้ได้เร็วมาก บางครั้งก็ถึงกับถามคำถามที่แม้แต่ฉันก็ยังตอบได้ยาก ยังไงซะภาษาของมนุษย์ก็มีความซับซ้อนและละเอียดอ่อน ไม่ไร้เดียงสาเหมือนภาษาของสัตว์ทั่วไป บางครั้ง ภาษาก็ยุ่งซะจนเหมือนกับม้วนด้ายที่ถูกแมวน้อยเล่นจนยุ่งอิรุงตุงนัง แขวนอยู่ตรงนั้นที ติดอยู่ตรงนี้ที ทำให้ลิ้นของนักเรียนพันกันยุ่งเหยิง และบางครั้งก็ทำให้ผู้สอนสะดุดได้ แต่สุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก สามารถเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ ๆ ของมนุษย์ได้อย่างมากมายในเวลาอันสั้น สามารถอธิบายลักษณะของดอกแดนดิไลออนที่ลอยอยู่ และบ่อน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์ด้วยภาษาง่าย ๆ ได้ในเวลาไม่นาน ทุกครั้งที่เจ้าจิ้งจอกน้อยรู้คำศัพท์ใหม่ ทุกครั้งที่เขาพยายามสำรวจโลกที่คุ้นเคยด้วยภาษาใหม่ที่ไม่คุ้นเคย และรู้สึกตื่นเต้นที่จะมอบความหมายใหม่ให้สายลม ดอกแดนดิไลออน และผืนดิน เธอจะอยู่เคียงข้าง ยิ้มและมองมาที่พวกเรา เจ้าจิ้งจอกน้อยเรียนรู้ได้เร็วมาก แต่ฉันกลับไม่รู้สึกดีใจเท่าไหร่ ถึงตอนที่ฉันไม่มีอะไรจะสอนเค้าแล้วนั้น เธอยังจะยอมให้ฉันอยู่ที่ทุ่งดอกแดนดิไลออนนี้อยู่มั้ยนะ? เมื่อถึงตอนนั้น ฉันจะยังสามารถมองดวงตาที่อ่อนโยนคู่นี้ ภายใต้แสงจันทร์ได้อยู่หรือเปล่า? เธอจะยังคงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ และพาฉันไปยังส่วนลึกของทุ่งแดนดิไลออน เล่นกับฉันและสูดกลิ่นที่หอมจนขมคอของสายลมเหนือและใต้นี้อยู่อีกมั้ยนะ? คิดไปอย่างนี้ แล้วฉันก็หลงอยู่ในความทรงจำที่เศร้าโศก ในคืนที่จำได้อย่างราง ๆ คืนนั้น ในตอนที่ฉันต้องจากลากับหญิงสาวที่ฉันชื่นชม ดวงจันทร์บนท้องฟ้าก็หน้าตาเหมือนอย่างในคืนนี้ "ที่ผ่านมาต้องขอบคุณคุณมากเลยนะ" โดยไม่รู้ตัว อยู่ ๆ จิ้งจอกก็มาอยู่ตรงหน้าของฉัน เธอก้มตัวลง ประกายแสงจันทร์ที่สะท้อนอยู่บนผมสีดำยาวประบ่าซึ่งไหลย้อยลงมาจากด้านบน นั้นราวกับสายน้ำที่ไหลริน "ไว้เขาเรียนรู้ที่จะพูดภาษาของมนุษย์ได้เมื่อไหร่ ไม่แน่อาจจะได้เพื่อนใหม่ ๆ เพิ่มมาบ้างก็ได้..." "ที่ผ่านมาต้องขอบคุณมาก ๆ เลย ตั้งแต่เริ่มเรียนภาษาของมนุษย์เป็นต้นมา เขาก็ดูร่าเริงขึ้นมากเลยล่ะ" เธอจ้องมาที่ฉันด้วยดวงตาที่ไร้ก้นบึ้ง และเปล่งประกายราวกับอัญมณีของเธอ "อย่างไรก็ตาม หลังจากที่คุณสอนภาษาของมนุษย์ให้เขาจนหมดแล้ว จากนั้นจะไปที่ไหนต่องั้นรึ?" แววตาอันเป็นประกายที่น่าหลงใหลของเธอ ทำเอาฉันลืมที่จะตอบไปชั่วขณะ นี่ก็คือเวทมนตร์ของพวกสุนัขจิ้งจอกงั้นรึ? สุนัขจิ้งจอกมองดูท่าทางที่แข็งทื่อของฉัน แล้วก็ยิ้มและถอนหายใจ จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและเดินไปทางที่มีพระจันทร์ นำฉันไปสู่ใจกลางของทุ่งแดนดิไลออนที่สว่างไสวด้วยแสงจันทร์ เมื่อเจ้าจิ้งจอกน้อยเห็นดังนั้น มันก็ส่ายหางและมุดเข้าไปในพุ่มดอกแดนดิไลออนท่ามกลางความมืด |
"i'll put some dirt in your eye"