 | Name | สุนัขจิ้งจอกในท้องทะเลแห่งแดนดิไลออน (IV) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, สุนัขจิ้งจอกในท้องทะเลแห่งแดนดิไลออน | |
| Rarity |  | |
| Description | ในค่ำคืนช่วงฤดูร้อน ดอกแดนดิไลออนปลิวว่อนไปตามลมราวพายุหิมะ พวกเขากลับมาพบกันอีกครั้งหลังจากที่ห่างกันไปหลายวัน ภายใต้คำแนะนำของสุนัขจิ้งจอก ท้องทะเลแห่งดอกแดนดิไลออนก็ได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตานักล่า... "สุนัขจิ้งจอกในท้องทะเลแห่งแดนดิไลออน" (IV) |
Item Story
| หลังจากคืนนั้นก็ผ่านมาหลายวันแล้ว ที่สุนัขจิ้งจอกไม่กลับมาที่นี่อีก แต่ในช่วงหลายวันนั้น จำนวนของเหยื่อในป่ากลับเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เหล่านกกระจอกตัวน้อย นกกระเรียนขายาว หมูป่าที่แสนจะใจร้อน... ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะฤดูกาล หรือเป็นรางวัลตอบแทนของสุนัขจิ้งจอก แต่อย่างไรก็ตามในที่สุดก็สามารถกินสตูเนื้อของจริงเป็นอาหารเย็นได้ในช่วงหลายวันนั้น แต่ว่าสุนัขจิ้งจอกก็ไม่กลับมาอีกเลย พูดไปก็แปลก แต่ไหนแต่ไรเวลาท้องว่างก็หลับได้อย่างสบาย ๆ แต่พอกินจนอิ่มกลับอดไม่ไหวที่จะคิดถึงผู้หญิงที่เป็นจิ้งจอกแปลงกายมาในคืนนั้น ดวงตาที่สวยใสราวกับน้ำในแม่น้ำคู่นั้น เมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกนะ? ในขณะที่นอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ด้วยหัวใจที่ว้าวุ่น เสียงอันแผ่วเบาก็ดังขึ้นที่ด้านนอกของประตู ด้วยความหวังว่าจะได้เห็นร่างเล็ก ๆ สีขาวนั่น ฉันจึงกระโดดลงจากเตียงและไปเปิดประตู ไม่มีดวงตาที่สวยใสราวกับแม่น้ำ ไม่มีหางสีขาวฟูฟ่อง มีเพียงดอกแดนดิไลออนที่ลอยขึ้นอย่างแผ่วเบา ท่ามกลางแสงจันทร์สีขาวราวกับหิมะที่ลอยอยู่ในอากาศ ทันใดนั้นก็มีอะไรบางอย่างเข้ามาในรูจมูกของฉัน "ฮัด-ฮัดชิ่ว!" ทันใดนั้นดอกแดนดิไลออนสีขาวฟูก็ปลิวหมุนวนเป็นเกลียว ลอยล่องไปทั่วท้องฟ้าราวกับเป็นพายุหิมะ ท่ามกลางดอกแดนดิไลออนที่ปลิวว่อนราวกับพายุหิมะ ดวงตาที่เหมือนดั่งอัญมณีคู่นั้นกำลังจ้องมองมาที่ฉัน ราวกับมองเข้าไปในหัวใจของฉัน ปัดเป่าลมหมุนของดอกแดนดิไลออน ฉันเดินตรงเข้าไปหาสุนัขจิ้งจอกตัวน้อย สุนัขจิ้งจอกกระดิกหูและสะบัดหางฟู ๆ ของมันไปบนพื้นหญ้า จากนั้นก็กลับตัวและวิ่งหายไปในส่วนลึกของป่า ฉันรีบวิ่งตามไป ท่ามกลางความมืดในป่านั้น มองเห็นสีขาวนวลปรากฏขึ้นเป็นครั้งคราว ราวกับแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านใบไม้ หรือ Seelie เจ้าเล่ห์ที่ย่างก้าวอย่างอ่อนโยน ด้วยใจที่เชื่อในตัวสุนัขจิ้งจอก ฉันเดินตามมันไปรอบ ๆ และออกจากป่าอันมืดมิด ภายใต้แสงจันทร์ เบื้องหน้าของฉันคือทุ่งดอกแดนดิไลออนที่กว้างใหญ่สุดสายตา ในขณะที่อึ้งจนปากค้างนั้น ก็มีเสียงดังกรอบแกรบอยู่ข้างหลัง เบา ๆ บาง ๆ ราวกับเสียงเท้าเปล่าของหญิงสาว ที่เหยียบใบสนและใบไม้ที่ร่วงหล่น สุนัขจิ้งจอกเข้ามาจากข้างหลังฉัน และสายลมยามค่ำคืนก็พัดเอากลิ่นของเธอให้โชยมา... ทั้งชื้นและเย็น พร้อมด้วยกลิ่นหอมปนขมของดอกแดนดิไลออน มือทั้งสองข้างซึ่งมีนิ้วเรียวยาวและเย็นเฉียบพาดไว้บนไหล่ของฉัน จากนั้นเธอก็เอนมาที่ข้างหูของฉัน ผมของเธอยาวลงมาคลุมบ่าของฉัน จากนั้นก็ไหลลงไป ฉันรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจและลมหายใจอันแผ่วเบาของเธอที่อยู่ข้างหลัง มันทั้งสงบและทำให้ผ่อนคลาย "ที่นี่เป็นสถานที่ที่มีแต่จิ้งจอกเท่านั้น ที่รู้ว่าจะมาได้ยังไง มันคือบ้านของดอกแดนดิไลออน" "ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะอยู่ที่นี่ และช่วยสอนภาษามนุษย์ให้ลูกของฉัน..." "เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน ฉันจะสอนเวทมนตร์ของจิ้งจอกให้แก่คุณ" หูของฉันรู้สึกจั๊กจี้ เหมือนกับถูกดอกแดนดิไลออนซึ่งลอยมากับสายลมยามค่ำคืนที่อ่อนโยนและชื้น แปลกจริง ไม่เคยพูดกับเธอเกี่ยวกับเรื่องเวทมนตร์เลยแท้ ๆ แล้วเธอรู้ได้ยังไงกันนะ? เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่ดึงมือฉันขึ้นมา และจูงฉันเข้าไปยังส่วนลึกของทุ่งแดนดิไลออน... สายลมยามค่ำคืนจากทางใต้ สายลมยามค่ำคืนจากทางเหนือ ต่างพัดให้กลิ่นที่หอมจนขมคอของแดนดิไลออนโชยมา พร้อมกับความทรงจำที่คลุมเครือ เธอพาฉันวิ่งเล่นไปอย่างนุ่มนวล ท่ามกลางแดนดิไลออนสีขาวที่กระจัดกระจาย ตามวิถีของสุนัขจิ้งจอก จนกระทั่งดวงจันทร์ที่สว่างไสวลอยขึ้นท่ามกลางหมู่ดาว |
TheIncorrectOpinion when he sees anemo do what it should've done 4 years ago