บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน III

บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน III
บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน IIINameบันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน III
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyBook, บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน
RarityRaritystrRaritystrRaritystr
Descriptionนิยายแฟนตาซีของ Liyue ที่บอกเล่าเรื่องราวในอดีตของราชาแห่งหินที่ได้แปลงกายเป็นคนธรรมดาในโลกมนุษย์ กฎและความยุติธรรมนั้นก็เป็นเฉกเช่นเดียวกับเรื่องราวลวงตาที่สุดท้ายก็มลายหายไป

Item Story

Liyue เป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยของล้ำค่า เมื่อมีสมบัติล้ำค่าก็ย่อมมีคนที่ตาแหลมคมดูของพวกออกเป็นธรรมดา นั่นเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของท่าเรือ Liyue ทั้งสินค้าและเงินทองมากมายหมุนเวียนเข้าออกไม่มีหยุดหย่อน
เช่นเดียวกับตอนนี้ ยุคนั้นเป็นยุคของพ่อค้าและกัปตันที่ร่ำรวย เป็นยุคที่ต้องต่อสู้กับยักษ์ใหญ่ในโลกแห่งการค้าเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจ

เช่นเดียวกับในยุคนั้น ที่มักจะมีลูกเรือและคนงานมากมายนับไม่ถ้วน พลุกพล่านอยู่บนท่าเรืออันกว้างใหญ่
ตามตำนานนั้น ท่านลอร์ดแห่งหินไม่เพียงแต่จะแปลงกายเป็นขุนนางและไปพูดคุยกับผู้มีอิทธิพลใน Yujing Terrace เท่านั้น แต่ยังแปลงกลายเป็นคนธรรมดาท่องไปในหมู่คนงานเหมืองและชาวประมง กะลาสีและพ่อค้าอีกด้วย

ในตอนนั้นมีเจ้าของเรือประมงคนหนึ่งที่ท่าเรือ ซึ่งเป็นคนที่เข้มงวดและหยาบคายต่อคนงานมาก ทุกครั้งที่คนงานทำงานไม่ได้ดั่งใจ เขาจะต่อว่าโดยไม่สนใจข้อแก้ต่างอะไรทั้งสิ้น หรือแม้แต่หักค่าแรงของคนงานด้วย

วันหนึ่งเจ้าของเรือประมงได้พบกับเด็กหนุ่มคนนี้เข้า
เขาคือคนงานคนใหม่ที่เจ้าของเรือจ้างมา เขาใส่เสื้อปอน ๆ และผูกผ้าโพกหัวเหมือนชาวประมงทั่วไป ๆ แต่ผิวพรรณและลักษณะท่าทางของเขาบ่งบอกว่าเป็นชาวเขาจาก Qingce Village ที่มาที่นี่เพื่อตามหาอนาคต ใบหน้าเขามีเค้าโครงของภูเขาหินด้วย

เขาก็เหมือนกับชาวเขาคนอื่นที่เงอะงะ ๆ ที่น่าโมโหไปกว่านั้นคือ เวลาที่คัดแยกของทะเล เขามักจะเลี่ยงของทะเลที่มีหนวดน่าขยะแขยงและเหนียวเหนอะหนะ

"นั่นก็ไม่ดีนี่ก็ไม่เอา อะไรก็ไม่ทำ! เธอเป็นลูกหลานคนร่ำคนรวยรึยังไงกัน!"
ประโยคนี้กลายเป็นข้ออ้างของเจ้าของเรือประมงเพื่อจะหักค่าจ้าง

เมื่อก่อนเด็กหนุ่มมักจะหัวเราะแบบเซ่อซ่า ๆ แล้วทำงานในมือต่อ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังทำตัวเหมือนเช่นเคย
แต่ในที่สุดอยู่มาวันหนึ่ง เด็กหนุ่มก็เอ่ยปากถามว่า:
"ในเมื่อทุกคนล้วนมีสิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียด แล้วทำไมจะต้องเลือกทำในสิ่งที่เกลียดด้วยล่ะ?"

เมื่อถูกเด็กฝึกงานหัวทื่อถอนหงอกเข้าให้ เจ้าของเรือจึงตบหัวเขาด้วยความโกรธ
"กฎของโลกมนุษย์ก็เป็นแบบนี้แหละ! ถ้าทุกคนเลือกทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ คงไม่สามารถทำงานให้สำเร็จได้!"

"แต่เกรงว่านี่คงไม่ใช่เจตนาของท่านราชาแห่งหินที่ได้สร้างกฎนี้ขึ้นมา..."

"พูดอะไรไร้สาระ!"

"อย่างนั้น ผมจะเล่าเรื่องให้คุณฟังสักเรื่องก็แล้วกัน"
ดวงตาของเด็กหนุ่มเปล่งประกายราวกับหินสีทองบนภูเขา

"เธอเล่าเรื่องเป็นด้วยเหรอ?"
เมื่อได้ยินว่าเจ้าเด็กหัวทื่อเล่าเรื่องเป็น เจ้าของเรือก็เกิดสนใจขึ้นมา
"เล่าสิ...เอ่ แต่มืออย่าหยุดทำงานนะ!"

เด็กหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และตาเป็นประกาย
"งั้นผมจะเล่าเรื่องแผ่นหยกอันหนึ่งให้ฟัง..."

เจ้าของเรือฟังเรื่องเล่าของเด็กหนุ่มซะจนลืมเวลา และลืมเงินค่าแรงที่เอาหักไว้ ซึ่งได้ถูกมือคู่นึงขโมยไปอย่างเงียบ ๆ และเอาไปแจกจ่ายให้กับผู้คน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton