 | Name | บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน III |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, บันทึกการเดินทางราชาแห่งหิน | |
| Rarity |  | |
| Description | นิยายแฟนตาซีของ Liyue ที่บอกเล่าเรื่องราวในอดีตของราชาแห่งหินที่ได้แปลงกายเป็นคนธรรมดาในโลกมนุษย์ กฎและความยุติธรรมนั้นก็เป็นเฉกเช่นเดียวกับเรื่องราวลวงตาที่สุดท้ายก็มลายหายไป |
Item Story
| Liyue เป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยของล้ำค่า เมื่อมีสมบัติล้ำค่าก็ย่อมมีคนที่ตาแหลมคมดูของพวกออกเป็นธรรมดา นั่นเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของท่าเรือ Liyue ทั้งสินค้าและเงินทองมากมายหมุนเวียนเข้าออกไม่มีหยุดหย่อน เช่นเดียวกับตอนนี้ ยุคนั้นเป็นยุคของพ่อค้าและกัปตันที่ร่ำรวย เป็นยุคที่ต้องต่อสู้กับยักษ์ใหญ่ในโลกแห่งการค้าเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจ เช่นเดียวกับในยุคนั้น ที่มักจะมีลูกเรือและคนงานมากมายนับไม่ถ้วน พลุกพล่านอยู่บนท่าเรืออันกว้างใหญ่ ตามตำนานนั้น ท่านลอร์ดแห่งหินไม่เพียงแต่จะแปลงกายเป็นขุนนางและไปพูดคุยกับผู้มีอิทธิพลใน Yujing Terrace เท่านั้น แต่ยังแปลงกลายเป็นคนธรรมดาท่องไปในหมู่คนงานเหมืองและชาวประมง กะลาสีและพ่อค้าอีกด้วย ในตอนนั้นมีเจ้าของเรือประมงคนหนึ่งที่ท่าเรือ ซึ่งเป็นคนที่เข้มงวดและหยาบคายต่อคนงานมาก ทุกครั้งที่คนงานทำงานไม่ได้ดั่งใจ เขาจะต่อว่าโดยไม่สนใจข้อแก้ต่างอะไรทั้งสิ้น หรือแม้แต่หักค่าแรงของคนงานด้วย วันหนึ่งเจ้าของเรือประมงได้พบกับเด็กหนุ่มคนนี้เข้า เขาคือคนงานคนใหม่ที่เจ้าของเรือจ้างมา เขาใส่เสื้อปอน ๆ และผูกผ้าโพกหัวเหมือนชาวประมงทั่วไป ๆ แต่ผิวพรรณและลักษณะท่าทางของเขาบ่งบอกว่าเป็นชาวเขาจาก Qingce Village ที่มาที่นี่เพื่อตามหาอนาคต ใบหน้าเขามีเค้าโครงของภูเขาหินด้วย เขาก็เหมือนกับชาวเขาคนอื่นที่เงอะงะ ๆ ที่น่าโมโหไปกว่านั้นคือ เวลาที่คัดแยกของทะเล เขามักจะเลี่ยงของทะเลที่มีหนวดน่าขยะแขยงและเหนียวเหนอะหนะ "นั่นก็ไม่ดีนี่ก็ไม่เอา อะไรก็ไม่ทำ! เธอเป็นลูกหลานคนร่ำคนรวยรึยังไงกัน!" ประโยคนี้กลายเป็นข้ออ้างของเจ้าของเรือประมงเพื่อจะหักค่าจ้าง เมื่อก่อนเด็กหนุ่มมักจะหัวเราะแบบเซ่อซ่า ๆ แล้วทำงานในมือต่อ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังทำตัวเหมือนเช่นเคย แต่ในที่สุดอยู่มาวันหนึ่ง เด็กหนุ่มก็เอ่ยปากถามว่า: "ในเมื่อทุกคนล้วนมีสิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียด แล้วทำไมจะต้องเลือกทำในสิ่งที่เกลียดด้วยล่ะ?" เมื่อถูกเด็กฝึกงานหัวทื่อถอนหงอกเข้าให้ เจ้าของเรือจึงตบหัวเขาด้วยความโกรธ "กฎของโลกมนุษย์ก็เป็นแบบนี้แหละ! ถ้าทุกคนเลือกทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ คงไม่สามารถทำงานให้สำเร็จได้!" "แต่เกรงว่านี่คงไม่ใช่เจตนาของท่านราชาแห่งหินที่ได้สร้างกฎนี้ขึ้นมา..." "พูดอะไรไร้สาระ!" "อย่างนั้น ผมจะเล่าเรื่องให้คุณฟังสักเรื่องก็แล้วกัน" ดวงตาของเด็กหนุ่มเปล่งประกายราวกับหินสีทองบนภูเขา "เธอเล่าเรื่องเป็นด้วยเหรอ?" เมื่อได้ยินว่าเจ้าเด็กหัวทื่อเล่าเรื่องเป็น เจ้าของเรือก็เกิดสนใจขึ้นมา "เล่าสิ...เอ่ แต่มืออย่าหยุดทำงานนะ!" เด็กหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และตาเป็นประกาย "งั้นผมจะเล่าเรื่องแผ่นหยกอันหนึ่งให้ฟัง..." เจ้าของเรือฟังเรื่องเล่าของเด็กหนุ่มซะจนลืมเวลา และลืมเงินค่าแรงที่เอาหักไว้ ซึ่งได้ถูกมือคู่นึงขโมยไปอย่างเงียบ ๆ และเอาไปแจกจ่ายให้กับผู้คน |
TheIncorrectOpinion when he sees anemo do what it should've done 4 years ago