บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น

บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น
บันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้นNameบันทึกแห่งเกลียวคลื่น: น้ำขึ้น
Type (Ingame)ไอเทมเควสต์
FamilyBook, บันทึกแห่งเกลียวคลื่น
RarityRaritystrRaritystrRaritystr
Descriptionตำนานของกัปตันนิรนามในยุคที่อสูรทะเลรุกราน Liyue

Item Story

-น้ำขึ้น-
ยามเมื่อแสงจันทร์สว่างไสวอยู่กลางฟากฟ้า บทเพลงขับร้องบนเรือก็เริ่มขับขาน

ที่ท่าเรือ Liyue เคยมีผู้นำเรือรบออกตามล่าอสูรทะเล คน ๆ นั้นถูกเรียกว่า "นายเรือ"
เหล่านายเรือประดับเรือของพวกเขาไว้ด้วยโครงกระดูกของอสูรยักษ์แห่งท้องทะเลเพื่อแสดงถึงความไม่เกรงกลัว แต่บทเพลงอันไพเราะของพวกเขานั้นกลับมีเนื้อหาที่แทบจะไม่เกี่ยวข้องกับการออกล่าอสูรทะเลเลย นี่ไม่ใช่เพราะเหล่านายเรือไม่ชื่นชอบในการแสวงหาชื่อเสียงและไม่อยากที่จะโอ้อวดถึงความสำเร็จของตน แต่มันเป็นเพราะในยุคสมัยที่ทะเลอันกว้างใหญ่ยังไม่สงบนั้น คำพูดเกี่ยวกับเลือดนั้นช่างเป็นลางที่ไม่ดีเสียจริง ๆ

มีนายเรือผู้หนึ่งซึ่งถือดาบขนาดใหญ่ไว้ในมือ ผู้ซึ่งเข้าออกทะเลที่เต็มไปด้วยแนวหินและสายน้ำอันเชี่ยวกรากได้อย่างอิสระ หัวเราะอย่างเริงร่าต่อหน้าพายุที่โหมกระหน่ำและอสูรร้ายที่ร้องคำราม โลกอันมืดมิดที่อยู่ภายใต้ผืนทะเลดำมืดอันกว้างใหญ่นั้น สำหรับเขาแล้วก็เป็นเพียงสนามล่าอันไร้ซึ่งขอบเขตเพียงเท่านั้น แม้แต่เหล่าอสูรยักษ์แห่งท้องทะเลก็ยังกลายเป็นถ้วยรางวัลของเขาและถูกแขวนไว้บนผนังเรือ

ทว่าดูเหมือนนายเรือผู้โผเข้าหาคลื่นยักษ์อย่างบ้าคลั่งนั้นจะไม่สามารถเข้าใจถึงความสุขและทุกข์ของคนทั่วไปได้ ชีวิตของเขามีเพียงการออกค้นหาและตามล่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งมาพร้อมกับสายลมและกลิ่นโชยของทะเลและเพลงปลาวาฬที่น่าเศร้า เหล่าลูกเรือนั้นต่างก็เกรงกลัวเขามากเกินกว่าที่จะรักเขา และมักจะกลัวกลิ่นฉุนที่เหมือนกับสาหร่ายทะเลของเขา ท่ามกลางทะเลที่โหมกระหน่ำ เรือเร็วของนายเรือจะเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างเงียบ ๆ และเย็นยะเยือกเสมอ

มีเพียงหญิงสาวผู้ยืนอยู่บนกระโดงเรือเท่านั้นที่สามารถทำให้ดวงตาของนายเรืออ่อนโยนลงได้บ้าง หญิงสาวผู้คลั่งไคล้ในเสียงคลื่นผู้เป็นต้นหนเรือของเขา ทั้งสองร่วมขับขานบทเพลงปลาวาฬและแล่นเรือตัดผ่านคลื่นน้ำและลมที่โหมกระหน่ำเพื่อฝ่าไปยังพื้นที่ที่มีอสูรยักษ์ปรากฏตัวด้วยกัน

ต้นหนสาวขับขานบทเพลงเพื่อบูชาแด่สายลมทุกสายและเกลียวคลื่นทุกคลื่น...

"เงี่ยหูฟังเสียงพึมพำของวาฬยักษ์และเกลียวคลื่นร่วมกับฉัน"
"รอจนกว่ากระแสลมทะเลจะเป็นใจ แล้วมุ่งสู่ส่วนลึกของทะเลกัน"
"แด่เหล่าทวยเทพผู้ล่วงลับ แด่เจ้านายเก่าของฉัน"
"โปรดให้ฉันถักทอกระแสน้ำของมหาสมุทรที่แสนจะวุ่นวายนี้ลงบนแผนภูมิ"
"เพื่อชี้นำดวงวิญญาณแต่ละดวง ให้กลับคืนสู่บ้านเกิดได้อย่างปลอดภัย"

ทันทีที่เสียงเพลงสิ้นสุดลง นายเรือก็โห่ร้องขึ้นและออกเรือ เรือลำใหญ่ค่อย ๆ แล่นห่างออกจากท่าไปอย่างช้า ๆ เพื่อมุ่งไปยังจุดที่แสงตะวันยามเช้าส่องกระทบเกลียวคลื่น

เป็นดั่งเช่นวันวานทุกวันที่ผ่านมา สิ่งนี้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวการแล่นเรือไปบนเกลียวคลื่นของนายเรือ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton