items per Page |
|
Table of Content |
เจ้าหญิงหมูป่า (I) |
เจ้าหญิงหมูป่า (II) |
เจ้าหญิงหมูป่า (III) |
เจ้าหญิงหมูป่า (IV) |
เจ้าหญิงหมูป่า (V) |
เจ้าหญิงหมูป่า (VII) |
เจ้าหญิงหมูป่า (VI) |
เจ้าหญิงหมูป่า (I)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (I) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | เนิ่นนานมาแล้ว ในอาณาจักรแห่งป่า... จะมีตำนานใดเล่าขานอยู่กันนะ? เจ้าหญิงหมูป่า - เจ้าหญิงหมูป่า ตอนที่ 1 เรื่องราวของมิตรภาพ ความรัก และความตาย |
หนึ่งในเรื่องเล่าของอดีตกาล สรรพสิ่งในโลกนี้นั้นมีอาณาจักรของตนเอง ในช่วงเวลานั้น เมือง Mondstadt ในตอนนี้ยังเป็นเพียงแค่ผืนป่าผืนน้อย ๆ เป็นเพียงแค่สนามวิ่งเล่นของพวกหมูป่า อาณาจักรของพวกหมูป่านั้นตั้งอยู่ในผืนป่าแห่งนี้ ราชอาณาจักรอุดมสมบูรณ์และมีความสุขภายใต้การปกครองของราชาหมูป่า ราชามีเจ้าหญิงตัวน้อยน่ารักอยู่ตนหนึ่ง เธอมีจมูกที่สวยงามที่สุด เขี้ยวที่ขาวใสที่สุดและขนที่นุ่มสลวยที่สุดในผืนป่าแห่งนั้น เจ้าหญิงทั้งสง่าและใจดี ทุกวันจะหาผลไม้ที่ทั้งหวานและฉ่ำน้ำที่สุดไปให้แก่เหล่าราษฎร ไม่ว่าจะเป็นผลราสเบอร์รี่ที่หวานอมเปรี้ยว แอปเปิลแสนกรอบหรือแม้แต่เห็ดที่แสนอร่อย เจ้าหญิงล้วนส่งมันให้เหล่าเพื่อน ๆ ของเธอทั้งสิ้น หมูป่าทั้งหลายในอาณาจักรล้วนรักราชาและเจ้าหญิงของพวกเขา ทุกวันพวกมันจะสรรเสริญด้วยถ้อยคำว่า: "อู๊ด... อู๊ดดด! ราชาจงเจริญ ขอแค่มีเขาอยู่ พวกเราก็จะมีน้ำผลไม้อร่อย ๆ ให้กินตลอดไป!" "อู๊ด... อู๊ดดด! ขอบคุณท่านเทพแห่งสายลม ที่ทำให้ท่านราชามีเจ้าหญิงที่น่ารักและหลักแหลมถึงเพียงนี้!" ("มีตัวหนังสือเล็ก ๆ เขียนเป็นประโยคบนหน้านี้: ป๊ะป๋า ถ้าเกิดหนูเป็นเด็กดีไม่กินลูกอม วัน ๆ สวดขอพร ถ้างั้นแล้วหนูจะกลายเป็นหมูป่าได้ป่าว? หนูอยากเป็นหมูป่า พวกมันอร่อยดีอ่า") |
เจ้าหญิงหมูป่า (II)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (II) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | ดินแดนน้ำแข็งอันไร้ซึ่งชีวิต ดินแดนที่เทพแห่งลมผู้อารีไม่เคยได้ย่างกราย เหตุใดจึงกลายเป็นแดนอันเปล่าเปลี่ยวไปได้นะ? เจ้าหญิงหมูป่า ตอนที่ 2 เรื่องราวดำเนินต่อไปในทุ่งน้ำแข็งแห่งนี้ |
แต่ทางเหนือของป่าหมูป่า (the boar forest) นั้นมีทุ่งน้ำแข็งที่เย็นยะเยือกอยู่ ในเวลานั้น Barbatos ผู้มีนิสัยขี้เล่นยังไม่มาถึงดินแดนแห่งนั้น จึงทำให้มีหิมะและน้ำแข็งปกคลุมไปหมดทุกที่ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่ก้าวย่างเดินเข้าไปในดินแดนแห่งนั้นล้วนถูกแช่แข็งเท้าในทันทีที่เหยียบ "บรื๋อออ หนาวว หนาวววว กรงเล็บของฉันจะเป็นน้ำแข็งอยู่แล้ว" แม้แต่ผู้ที่ทั้งกล้าหาญและแข็งแกร่งที่สุดอย่างราชาหมูป่า เมื่อเดินเข้าไปในแดนน้ำแข็งนั้นก็ต้องหนาวจนทนไม่ได้: "อู๊ดด อู๊ดดด หนาววว จมูกฉันหนาวจนเป็นสีม่วงแล้ว!" แต่ว่าที่นั่นมีเพียงฝูงหมาป่าน้อยเท่านั้นที่อาศัยอยู่ได้ (ด้านล่างสุดของหน้านี้ มีข้อความที่ช่างไร้เดียงสาเขียนเอาไว้: "ป๊ะป๋า ทำไมกรงเล็บของเจ้าหมาป่าน้อยไม่ถูกแช่แข็งอ่า?") |
เจ้าหญิงหมูป่า (III)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (III) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | "เจ้าจะถูกพรากความหวังไปตั้งแต่นี้!" โชคชะตาของลูกหมาป่าที่ต้องต่อสู้กับคำสาปอันแสนโหดร้ายจะเป็นอย่างไรต่อไป? เจ้าหญิงหมูป่า ตอนที่ 3 |
เจ้าหมาป่าตัวน้อยยังเป็นเพียงเด็กที่ไร้ความกังวลซึ่งมีดวงตาสีฟ้าสดใสและมีขนสีเทาอยู่ทั่วร่างกายของเขา เมื่อเขาโกรธ เขาจะดูเหมือนรูปปั้นหมาป่าที่แกะสลักอยู่บนมหาวิหารของ Mondstadt เปี๊ยบเลย! แต่มีอยู่วันหนึ่ง ในตอนที่เขากำลังออกล่าอยู่ในป่า เขาได้เผชิญหน้ากับอสูรกระรอก Woobaka โดยบังเอิญ! บนดินแดนอันเก่าแก่ ไม่มีอสูรร้ายหรือมังกรตนไหนจะร้ายกาจไปกว่า Woobaka อีกแล้ว! เขาเกลียดทุกสิ่งที่เป็นเรื่องดี สาบานตนว่าจะทำให้ทุกสิ่งที่ดีงามนั้นล่มสลายไป เมื่อเขามองเห็นเจ้าหมาป่าน้อยที่กำลังมีความสุขก็โกรธขึ้นมาทันที! เขาด่าทอสาปแช่ง: "จี๊ดด จี๊ดดด ฉันโกรธมากเลยนะ! ฉันจะแทงหัวใจของเขาด้วยหอกน้ำแข็งและเขาจะไม่มีความหวังและศรัทธาอีกต่อไป!" ดังนั้น Woobaka จึงเริ่มที่จะสาปเจ้าหมาป่าน้อยด้วยเวทมนตร์ของเขา แต่เจ้าหมาป่าน้อยหลบหลีกไปมาและกิน Woobaka เข้าไปอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง! Woobaka ทั้งโกรธและวิตก ทั้งด่าและสาปแช่งอยู่ในปากของหมาป่าน้อย ใช้คำพูดที่หยาบคายที่สุดตั้งแต่ตนเกิดมาด่าทอไป เจ้าหมาป่าได้ยินเสียงดังมาจากในป่า และนั่นก็ทำให้เขารู้ว่าตนได้ทำผิดไป "โบร๋วว ขอโทษทีนะ คุณกระรอก ฉันคิดว่าคุณเป็นหนูที่กินได้น่ะ!" ในใจของเจ้าหมาป่าน้อยอยากจะพูดอย่างนั้น แต่เมื่อเขาอ้าปาก... Woobaka ผู้นั้นก็ไหลลงท้องไปซะแล้ว (มีการแปะบันทึกเล็ก ๆ ไว้ตรงนี้ เขียนไว้ด้วยตัวหนังสือที่ดูเป็นผู้ใหญ่: "เพราะงั้นนะ Lily อยู่ข้างนอกห้ามกินของมั่วซั่วนะ") |
เจ้าหญิงหมูป่า (IV)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (IV) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | ลูกหมาป่าเติบโตขึ้นจากความเหงาและหนาวเหน็บ ความลับในอดีตของหมาป่าผู้เดียวดายได้เผยออกมาแล้ว เจ้าหญิงหมูป่า ตอนที่ 4 |
ก็เป็นอย่างนี้ ก็ไม่รู้ว่าในท้องของเจ้าหมาป่าน้อยนั้นเกิดปฏิกิริยาเคมียังไง อยู่ ๆ คำสาปของ Woobaka ก็ส่งผล! ในคำสาปของกระรอก หัวใจของเจ้าหมาป่าน้อยถูกเสียบแทงด้วยหอกน้ำแข็ง จากนั้นมันก็กลายเป็นหมาป่าเย็นชาเป็นต้นมา เมื่อมีสัตว์ตัวอื่นมาสนใจเขา เขาก็จะด่าทอด้วยถ้อยคำที่หยาบคายหรือไม่ก็ทำเรื่องที่โหดร้าย จากนั้นเขาก็เริ่มเป็นที่รังเกียจของสัตว์ทั้งหลายอย่างช้า ๆ จากนั้นเป็นต้นมา ฝูงหมาป่าทั้งหลายเมื่อพูดถึงเขาต่างก็จะบอกว่า: "วู๊ฟฟ วู๊ฟฟ ~ เป็นหมาป่าที่เห็นแก่ตัวจริง ๆ เจ้าเด็กนี่น่ารังเกียจมาก ๆ" "วู๊ฟฟ วู๊ฟฟ ~ ใช่ ๆ เป็นหมาป่าที่ใจดำชะมัด ใครก็ไม่อยากจะเข้าใกล้เขา" จากนั้น เจ้าหมาป่าน้อยก็ต้องเสียเพื่อนไปตัวแล้วตัวเล่า เขาผู้แสนโดดเดี่ยวไม่ได้รับการต้อนรับจากป่าผืนนี้อีกต่อไปแล้วจึงทำได้แค่ออกเดินทางไปยังแดนเหนือ พายุหิมะที่โหมกระหน่ำนั้นทำให้ไม่มีสิ่งมีชีวิตไหนสามารถเข้าไปได้ แต่หัวใจของเจ้าหมาป่าน้อยนั้นได้เย็นเป็นน้ำแข็งแล้ว มันจึงไม่เกรงกลัวต่อความหนาวเย็นอีกต่อไป ดังนั้น เขาจึงเริ่มใช้ที่นี่เป็นบ้าน กลายเป็นหมาป่าเพียงตัวเดียวที่อาศัยอยู่ในดินแดนน้ำแข็งนี้ (ที่มุมของหน้านี้มีลายมือของเด็กผู้หญิงมาเขียนเอาไว้: "ป๊ะป๋า แล้ว woobaka ล่ะ?") |
เจ้าหญิงหมูป่า (V)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (V) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | "ไม่มีใครควรต้องได้เจอโชคชะตาแบบนี้" เจ้าหญิงหลั่งน้ำตาแห่งความเห็นใจต่อหน้าผู้ร่วมทาง ปณิธานอันมุ่งมั่น จะละลายน้ำแข็งอันเยือกเย็นได้ในที่สุด เจ้าหญิงหมูป่า ตอนที่ 5 |
วันหนึ่ง เจ้าหญิงหมูป่าได้ยินเรื่องราวของหมาป่าน้อย เธอรู้สึกเสียใจถึงเรื่องที่เกิดกับเจ้าหมาป่าเป็นอย่างมาก ดังนั้นเจ้าหญิงจึงถามเหล่าราษฎรถึงวิธีการเอาน้ำแข็งออกจากหัวใจของหมาป่าน้อยและทำให้เขากลับมาเป็นเด็กชายที่น่ารักดังเดิม? ถามไปถามมา มีเพียงสุนัขจิ้งจอกที่ฉลาดและเต่าที่มีอายุยืนเท่านั้นที่รู้คำตอบ... "หงิง หงิงง... มีเพียงหัวใจและไฟที่แท้จริงเท่านั้นที่สามารถละลายผลึกน้ำแข็งที่ชั่วร้ายได้... หงิง หงิงง..." สุนัขจิ้งจอกกล่าว "มิตรภาพต้องการการเสียสละ เพียงการเสียสละเท่านั้นที่สามารถสร้างมิตรภาพได้ ขอโทษทีนะ ฉันร้องไม่ได้" คุณปู่ผู้น่าเชื่อถือกล่าว เจ้าหญิงหมูป่าผู้หลักแหลมเข้าใจเหตุผลในทันที ดังนั้นเธอจึงเช็ดน้ำตาและคำนับนักปราชญ์ทั้งสอง: "อู๊ดด อู๊ดด... ขอบคุณท่านทั้งสอง ฉันอยากจะเชิญพวกท่านไปหาเจ้าหมาป่าน้อยกับฉันและเป็นพยานแห่งมิตรภาพครั้งแรกของพวกเรา" สุนัขจิ้งจอกและเต่าเมื่อได้ยินคำขอของเจ้าหญิงที่แสนถ่อมตน หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความสุข ดังนั้นพวกเขาจึงร่วมเดินทางไปยังทิศเหนือพร้อมกับเจ้าหญิง (ด้านล่างของหน้านี้มีกระดาษโน้ตแปะอยู่ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นพ่อของผู้อ่านตัวน้อยนี้ "เต่าไม่มีเสียง เราไม่สามารถทำให้เขาส่งเสียงได้ เพราะว่าคุณลุงเต่านั้นสุภาพมาก ดังนั้นจึงต้องอธิบายเป็นพิเศษ") |
เจ้าหญิงหมูป่า (VII)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (VII) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | ทุกสิ่งไม่ไร้ค่าเสมอไปในดินแดนน้ำแข็งแห่งนี้ จุดจบอันสมบูรณ์ของมิตรภาพ ความรัก ชีวิตและความตาย! นี่คือบทสรุปของเรื่องราวอันน่าประทับใจ - เจ้าหญิงหมูป่า |
เดินทางผ่านลมพายุและความหนาวยะเยือก ในที่สุดเจ้าหญิงก็พบกับหมาป่าน้อย ร่างของเจ้าหมาป่าน้อยในตอนนี้นั้นถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ ดวงตาสีฟ้านั้นไม่ได้ส่องประกายอีกต่อไปและถึงขั้นลืมวิธีที่จะเห่าหอน "วู วู... พี่สาว เธอมาพอดีเลย ฉันกำลังปวดหัวเลยว่าจะกินอะไรดีตอนเที่ยงนี้" เมื่อได้ฟังดังนั้น เจ้าหญิงหมูป่าไม่เพียงแต่น้ำตาไหลเท่านั้น น้ำตาดูเหมือนจะละลายหิมะและน้ำแข็งบนหัวใจของหมาป่าตัวน้อยด้วย "วู... เธอร้องไห้ทำไม?" "อู๊ดด อู๊ดดด เธออยู่ที่นี่ไม่มีแม้แต่ข้าวเที่ยงให้กิน ฉันไม่เคยเห็นใครน่าสงสารขนาดนี้มาก่อนเลยในอาณาจักรของฉัน" "เพราะงั้น ฉันจะเสียสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเติมเต็มความหิวของเธอ ดีมั้ยล่ะ?" เจ้าหมาป่าน้อยถึงกับอึ้งในสิ่งที่ได้ยิน: "วูฟฟ เธอบ้าไปแล้วเหรอ! ไม่เคยมีใครพูดอย่างนี้ต่อหน้าฉันมาก่อน!" แต่เมื่อเจ้าหมาป่าน้อยได้เห็นแววตาที่แน่วแน่ของเจ้าหญิงแล้ว น้ำแข็งที่ทิ่มแทงหัวใจของเขาอยู่ก็แตกสลายไปอีกหน่อยนึง "ไม่หรอก เพราะงั้น..." "ฉันจะเสียสละญาติทั้งสองที่แสนฉลาดและน่าห่วงใยมากที่สุดในราชอาณาจักรเพื่อเติมเต็มท้องของเธอ เพื่อมิตรภาพของเราไงล่ะ!" สุนัขจิ้งจอกเอะใจกับคำพูดที่โหดร้ายดังกล่าวและเตรียมที่จะหนีไป แต่เขาก็ถูกเจ้าหญิงและหมาป่าน้อยจับกดเอาไว้ ลุงเต่าเห็นอย่างนั้นก็กลัวสุดขีดและเข้าไปหลบในกระดอง เจ้าหมาป่าน้อยและเจ้าหญิงอิ่มเอมไปกับอาหารมื้ออร่อยท่ามกลางหิมะและจากนั้นก็ไปหาถ้ำ พวกเขาเก็บเห็ดจำนวนมาก จากนั้นใช้มอสเพื่อสุมไฟและก็ทำซุปเต่ากินกัน ด้วยวิธีนี้ หมาป่าน้อยได้เรียนรู้เป็นครั้งแรกเกี่ยวกับความสุขของการแบ่งปันและมิตรภาพ ผลึกน้ำแข็งในหัวใจของเขาค่อย ๆ ละลายไปและน้ำตาแห่งความสุขก็ไหลออกมา เจ้าหญิงจับกรงเล็บของหมาป่าน้อยแล้วก็กลับไปยังอาณาจักรด้วยกัน (ในหน้าสุดท้ายเป็นการ์ดที่เขียนด้วยลายมือที่ละเอียดอ่อน: "ที่รัก ฉันคิดว่ามันจะเป็นการดีกว่าที่จะบริจาคหนังสือนิทานเล่มนี้ให้กับห้องสมุด") |
เจ้าหญิงหมูป่า (VI)
Name | เจ้าหญิงหมูป่า (VI) | |
Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
Family | Book, เจ้าหญิงหมูป่า | |
Rarity | ||
Description | เจ้าหญิงและนักปราชญ์ทั้งสอง ได้เดินก้าวผ่านดินแดนรกร้างและปีนข้ามภูเขาหิมะ จนได้พบกับชาวเมืองลึกลับ... การผจญภัยในภูเขาหิมะได้เริ่มต้นขึ้นใน เจ้าหญิงหมูป่า (VI) บนหน้าปกมีคนเขียนด้วยลายมือเด็ก ๆ ว่า: "ถ้าพ่อกลับบ้านแล้ว จะต้องเล่าเรื่องภูเขาหิมะให้หนูฟังด้วย!" |
ดังนั้นเจ้าหญิงและนักปราชญ์ทั้งสอง จึงมุ่งไปยังพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหิมะอันหนาวเหน็บ ซึ่งอยู่ทางขั้วโลกเหนือ ที่นี่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะอยู่ทุกหนทุกแห่ง แม้แต่สัตว์ร้ายที่กล้าหาญและแข็งแกร่งที่สุด หรือพังพอนที่มีความสามารถในการขุดสูงที่สุด ก็ยังไม่สามารถแม้แต่จะหาเศษเสี้ยวของหญ้าอุ่น ๆ หรือผลไม้ฉ่ำ ๆ เจอได้ เจ้าหญิงสั่นไปทั้งตัวท่ามกลางหิมะอันหนาวเหน็บ แต่เธอก็ไม่สะทกสะท้าน แต่กลับเดินเข้าไปในส่วนลึกของลมหนาวโดยไม่หันกลับมามอง จิ้งจอกผู้เฉลียวฉลาดและเต่าที่น่าเชื่อถือ ไม่สามารถทนต่อลมหนาวและหิมะที่พัดมาได้ พวกเขาจึงพากันชักชวนเจ้าหญิงว่า: "หงิง~ การเสี่ยงในสถานที่ที่หนาวเย็นและอันตรายเช่นนี้ ถ้าราชารู้เข้าล่ะก็ ท่านจะต้องเป็นห่วงแน่ ๆ พวกเรากลับไปกันเถอะ หงิง~" "ใช่ ๆ ฉันกลัวว่าลมและหิมะจะรุนแรงและหนาวยิ่งขึ้น... ทำไมพวกเราไม่หยุดพักและรอให้ลมสงบก่อนล่ะ? ขออภัย ฉันทำเสียงอย่างนั้นไม่ได้" แต่เจ้าหญิงผู้แน่วแน่ไม่ได้ทำตามคำแนะนำของนักปราชญ์ทั้งสอง แต่กลับมุ่งมั่นที่จะเดินต่อไปท่ามกลางความหนาวเหน็บของขั้วโลกเหนือ ในโลกนี้จะมีสิ่งใดน่านับถือไปกว่าการช่วยเหลือญาติสนิทและมิตรสหายที่หายไป เพื่อกอบกู้มิตรภาพและความรักเหล่านั้นกลับมากันล่ะ? เรื่องก็เป็นแบบนี้ พวกเขาก็เดินต่อไป เดินไปเรื่อย ๆ จนถึงขั้นอุ้งเท้าและกรงเล็บเย็นจนกลายเป็นสีม่วง จนถึงขั้นอากาศที่หายใจออกมาเย็นจนกลายเป็นหิมะ บนเขาสูงที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง ไปต่อยังแม่น้ำที่แม้ว่าทุกอย่างจะยังคงไหลอยู่ แต่ก็เต็มไปด้วยน้ำแข็ง จากนั้นเจ้าหญิงก็ได้พบกับภูต ที่บินไปมาท่ามกลางลมหนาว บนเขาสูงที่ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งนั้น เป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าภูตโบราณที่แสนฉลาด พวกเธอไม่มีรูปร่างที่ตายตัว แต่ว่าครอบครองพลังเวทที่แข็งแกร่งมาก "อู๊ด~อู๊ด~ คุณคือผู้นำของที่นี่งั้นรึ? ขอร้องล่ะ คุณช่วยนำพวกเราออกไปจากพายุหิมะนี้ทีได้มั้ย?" เจ้าหญิงเอ่ยถามอย่างสุภาพ ด้วยสภาพที่หนาวซะจนกีบเท้าสั่นไปมา จิ้งจอกผู้ฉลาดเฉลียวและลุงเต่าผู้น่าเชื่อถือเองก็มองไปยังภูตแห่งพายุน้ำแข็งอย่างมีความหวัง พวกมันทั้งสองต่างก็หนาวสั่นซะจนหิมะบนพื้นสั่นตามไปด้วย "ฟู่ว... ฟู่ว..." ภูตที่ลอยอยู่ตอบกลับมาว่า "ได้สิ แต่ว่า... ฟู่ว...ฟู่ว..." "เพื่อเป็นการตอบแทน ข้าจะดูดพลังของพวกเจ้า การเดินทางในพายุหิมะของพวกเจ้านับจากนี้ จะกลายเป็นยิ่งนานยิ่งหิว ยิ่งนานยิ่งเหนื่อย ยิ่งนานยิ่งหนาว แต่ก็ไม่ถึงตาย... น่าจะนะ...ฟู่ว... ฟู่ว..." "อู๊ด~อู๊ด~ ยังไงซะก็เป็นถึงภูตแห่งพายุน้ำแข็งนี่นะ" เจ้าหญิงคิดในใจ "มิหนำซ้ำที่นี่ก็มีผู้ที่มีสติปัญญาหลักแหลมที่สุด และเป็นห่วงฉันที่สุดอยู่กับฉันด้วย พวกเขาต้องหาทางออกได้แน่!" เจ้าหญิงตอบรับคำขออย่างไม่ลังเล ถึงขนาดที่ว่าจิ้งจอกผู้เฉลียวฉลาดและลุงเต่าผู้น่าเชื่อถือ ไม่มีเวลาแม้แต่จะให้คำปรึกษา "อู๊ด~อู๊ด~ ข้อเสนอยุติธรรมมาก! งั้นคุณช่วยพาพวกเราไปหาเจ้าหมาป่าน้อยทีนะ" จากนั้นภูตก็แปลงกายเป็นกระแสน้ำแข็งที่เย็นเจี๊ยบ และออกนำเจ้าหญิงผู้แน่วแน่ปีนขึ้นภูเขาหิมะที่สูงชัน... |
That one "geo furina" user will be happy