| items per Page |
|
| Table of Content |
| การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (I) |
| การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (II) |
| การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (III) |
การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (I)
 | Name | การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (I) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง | |
| Rarity |  | |
| Description | บทกวีที่ประพันธ์โดยบุคคลนิรนาม มีกลิ่นอายของความแปลกและลางร้ายระหว่างบรรทัด |
| ฉันเคยเห็นเรือสีดำลำหนึ่งในความฝัน เดินทางผ่านค่ำคืนอันมืดมิดและทะเลหมอกอันมืดมน ตัวเรือลำนั้นผุพังไปนานแล้ว เสากระโดงเองก็ดูเหมือนหักเป็นส่วน ๆ เช่นเดียวกัน แต่กลับเหมือนจงใจจะเย้ยหยันเหตุผลของมนุษย์ ชิ้นส่วนที่แตกหักทั้งหมดนี้มีรูปร่างประหลาดและบิดเบี้ยว สาหร่ายเป็นชั้น ๆ ที่ห่อหุ้มอยู่รอบตัวเรือ เชื่อมต่อเข้ากับชีวมวลทั้งปวง ดึงเอาภาพสะท้อนอันน่าสะพรึงกลัวใต้แสงจันทร์ออกมา ทำให้ผู้คนต้องตกอยู่ในความกลัวอย่างเลี่ยงไม่ได้ ราวกับว่าเพียงละสายตาออกไปเล็กน้อย มันก็จะปรากฏต่อหน้าคุณในวินาทีถัดไป เงาร่างที่สูงใหญ่และผอมเพรียวยืนตระหง่านอยู่บนดาดฟ้า เรือนร่างถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมสีดำ และใบหน้าพร่ามัวไม่ชัดเจน มีเพียงดวงตาคู่นั้น แค่ดวงตาที่เย็นชาคู่หนึ่ง แค่จ้องมองแวบเดียว ก็เหมือนสลักเข้าไปในจิตวิญญาณของคุณแล้ว สรุปแล้วมันคือตัวประหลาดจากใต้ทะเลลึก เป็นเจ้าแห่งของโลกยุคโบราณ หรือบางทีนั่นอาจเป็นฝันร้าย |
การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (II)
 | Name | การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (II) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง | |
| Rarity | | |
| Description | บทกวีที่ประพันธ์โดยบุคคลนิรนาม มีกลิ่นอายของความแปลกและลางร้ายระหว่างบรรทัด |
| ณ ริมทะเลสาบที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลก เคยมีปราสาทที่รุ่งโรจน์สว่างไสวแห่งหนึ่ง ทองคำเปลวและอัญมณีประดับผนังด้านนอกของปราสาท ท่ามกลางแสงระยิบระยับของแสงแดดยามบ่าย ธงหลากสีที่แสนสวยงามโบกสะบัดอยู่บนหอคอย หอคอยที่งดงามใหญ่โตตั้งตระหง่านสูงเสียดฟ้า แขกที่มาจากแดนไกล มองผ่านหน้าต่างที่ตกแต่งด้วยกระจกหลากสีสัน ทั่วทุกหนแห่งที่ย่างกรายผ่าน จะมองเห็นภาพแปลกตาที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง สิ่งที่สะดุดตาที่สุด เห็นจะเป็นรูปปั้นที่ตั้งกระจายอยู่ทั่วทุกที่ แม้รูปร่างจะแปลกประหลาด แต่กลับดูมีชีวิตชีวาสมจริง ห้องโถงตรงกลางปราสาท เป็นเวทีสีทองเรืองรองเปล่งประกายระยิบระยับ นักดนตรีบรรเลงและขับขานบทเพลงให้กับเจ้าของปราสาททั้งกลางวันและกลางคืน เมื่อเสียงเพลงอันไพเราะดังขึ้น กลุ่มผึ้งสีทองจะวนเวียนรอบเวทีด้วยเช่นกัน การเต้นรำไปพร้อมกับดนตรีที่กลมเกลียว ทำให้คนทั้งโลกลุ่มหลงไปกับมัน ดูเหมือนในปราสาทจะมีอาหารและไวน์รสเลิศมากมาย พร้อมเสิร์ฟให้ผู้คนได้ดื่มด่ำ ไม่ว่าจะมาจากที่ไหน หรือมีภูมิหลังเป็นอย่างไร บรรดาแขกทั้งหลายต่างสามารถแสวงหาความสุขได้ตามที่ต้องการ แต่ทั้งหมดนี้แทบจะไม่สามารถปลอบประโลมความหวาดกลัวในใจของนายท่านได้เลย และไม่สามารถนำพาช่วงเวลาแห่งความสงบสุข มาสู่จิตวิญญาณที่ตื่นตระหนกของเขาได้เช่นกัน ในทุกเที่ยงคืน เมื่อระฆังยักษ์บนหอคอยส่งเสียงทุ้มเบา ๆ เขามักจะตกอยู่ในความวิตกและเป็นกังวลที่ไม่สามารถควบคุมได้ ความกลัวและความหดหู่ที่ไม่อาจบรรยายได้ครอบงำเขาเอาไว้ เงาปีศาจที่ห่อหุ้มตัวด้วยเสื้อคลุมสีดำจะทวงคืนหนี้ของเขา เมื่อถึงเวลานั้น ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็จะกลายเป็นผุยผง พร้อมด้วยดวงวิญญาณของนายท่านและแขกเหรื่อทุกคน จะกลายเป็นของสักการะให้กับโลกยุคโบราณที่มืดมิดนั้น |
การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (III)
 | Name | การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง (III) |
| Type (Ingame) | ไอเทมเควสต์ | |
| Family | Book, การล่มสลายของปราสาทที่ซีดจาง | |
| Rarity | | |
| Description | บทกวีที่ประพันธ์โดยบุคคลนิรนาม มีกลิ่นอายของความแปลกและลางร้ายระหว่างบรรทัด |
| แรกเริ่มนั้น เป็นเพียงเงาสะท้อนบนฝาผนังของผ้าม่านที่ปลิวไสวตามสายลมอันแผ่วเบา และเสียงเล็ก ๆ จากการกัดแทะของสัตว์ที่ไม่รู้ว่าดังมาจากที่ใด จากนั้นก็ตามด้วยเสียงหัวเราะที่แหบแห้งและแปลกประหลาด ดังออกมาเป็นระยะ ๆ จากในห้องที่ว่างเปล่า เป็นความกลัวและฝันร้ายที่ไม่อาจอธิบายได้และยังคงแพร่กระจายไปทั่วในค่ำคืนที่มืดมิด ในที่สุด ท่ามกลางท้องฟ้าคำรามและลมพายุแรงที่น่าสะพรึงกลัว ชั้นหมอกบาง ๆ ที่ส่องประกายแสงสีแดงจาง ๆ ปกคลุมทั่วทั้งปราสาทเอาไว้ราวกับผ้าห่อศพ บนเวทีตรงใจกลางของปราสาท มีเงาสีดำของร่างที่สูงใหญ่และผอมเพรียวทอดยาวลงมา ในที่สุดวิญญาณปีศาจที่หุ้มตัวด้วยเสื้อคลุมสีดำก็มาเยือนถึงประตู บรรดาผู้คนที่กำลังแสวงหาความเพลิดเพลิน ไม่นานก็ล้มลงทีละคน ทีละคน ไม่มีแม้แต่เวลาให้คร่ำครวญ นายท่านนั่งตัวสั่นเทาอยู่บนบัลลังก์ด้วยความหวาดกลัว ความมืดได้พรากวิญญาณไปจากเขาเช่นกัน ท่ามกลางเสียงโครมครามของก้อนอิฐและเศษหินที่ตกลงมา ปราสาทได้สูญเสียความรุ่งโรจน์ในอดีตไปแล้ว มันถูกกลืนหายไปกับสายน้ำที่ส่องแสงระยิบระยับ พระจันทร์สีเลือดที่เดิมทีถูกหอคอยบดบัง ได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง สีแดงแห่งลางร้ายได้โอกาสส่องสว่างไปทั่วทุกพื้นที่ ตอนนี้ในทะเลสาบที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลก กำลังสะท้อนตัวปราสาทสีจาง ๆ ที่ผุพังและเสื่อมโทรม โถงสีทองและความยิ่งใหญ่ของงานเลี้ยงในอดีต ดูเหมือนจะเป็นความฝันและตำนานที่ยาวนาน โบราณสถานเผยให้เห็นความเสื่อมโทรมและความเศร้าโศกอันยากจะขจัดออกไป สัตว์ประหลาดที่ดูคล้ายรูปปั้นหลายตัว เดินผ่านหน้าต่างที่พังทลายและมืดมนไป ท่ามกลางท่วงทำนองที่ไม่ประสานกัน มันจมดิ่งลงไปในทะเลลึกอย่างต่อเนื่อง และที่นั่นไม่มีสิ่งใดเลย นอกเสียจากความมืด ความตาย และเสียงคร่ำครวญ |
That one "geo furina" user will be happy