Kedi Ofisi (VIII)

Kedi Ofisi (VIII)
Kedi Ofisi (VIII)NameKedi Ofisi (VIII)
Type (Ingame)Görev Eşyası
FamilyBook, loc_fam_book_family_1052
RarityRaritystrRaritystrRaritystr
Description"Gerçi Usta yeni bir sevgi dönemine daha girdi sanki?" diye fısıldadı hizmetkarlar...
Ama bu çok daha sonra yaşandı.

Item Story

Güneşin kör edici ışınlarıyla uyanan Perroux gözlerini açtı ve refleks olarak gözlerini ovuşturmaya başladı...
Elleri ve ayakları geri gelmişti! Artık tüylü kedi patileri yoktu.
Dün gece neler olmuştu acaba? Hatırlamak için çok uğraştı.
... Siyah beyaz kedi Perroux arabayı geri götürmüş ve şıp diye geri dönmüştü.
Saat henüz on iki defa çalmamıştı.
Diğer arabalar geri dönmeden önce, diğer tüm kediler gibi arabadan atlayıp hiç kimse fark etmeden eve geri girmişti...
Ee, şimdi ne olacaktı? Eyvah! Güneş bu kadar yükseldiyse çoktan mesaiye başlamış olması gerekirdi!
Yatağından fırladı, üniformasını giydi ve yeniden kapı görevlisi Perroux oldu.

Ancak Efendinin malikanesinin büyük kapısı sıkıca kapatılmış ve "Misafir kabul etmiyoruz" yazısı asılmıştı.
"Kedi gittikten sonra Efendi o kadar perişan oldu ki hastalanıp yataklara düştü..."
"Ne güzel bir kediydi! Daha ilk gördüğümde sevmiştim onu. Hırsızların ona göz koymasına şaşmamalı."
"Zavallı şey. Ona Efendimiz kadar iyi bakacak biri var mı ki?"
Efendinin hizmetkarları gizlice fısıldaşıyordu.
Görünüşe bakılırsa, Efendinin bugün kapı görevlisine ihtiyacı yoktu! Böylece Perroux nadir izinlerinden birini almış oldu ama hâlâ son derece endişeliydi.
Peki nereye gitti? Kedi Ofisine.
O gece ve devam eden birçok gece boyunca, Perroux çöp arabalarının durduğu yere tekrar gidip tüm lambaların altındaki gölgeleri kontrol etti ama bir mahzene inen hiçbir karanlık giriş falan göremedi.
Çizmeler ve maske de gitmişti.
Sanki sihirli hiçbir şey yaşanmamış ve Perroux konuşan kedilerle hiç tanışmamış gibiydi.
Belki de patron olan tekir kedi ayrıldıktan sonra Kedi Ofisi dağılmıştı...

Efendi, üç ay boyunca hasta döşek yattıktan sonra bir yaz sabahı aniden iyileşti.
Yatak odasından Efendinin mırıldanma sesi geliyordu. Hayat dolu ve neşeli bir şarkıydı bu mırıldandığı, gençlerin partnerlerini dansa davet ederken söyleyecekleri türdendi.
"Perroux, buraya gel." Efendi onu eliyle yanına çağırdı.
Küt, küt... Perroux'nun kalbi bir kez daha büyük bir gerginlikle çarpmaya başladı. Yoksa...
"Bu takım elbise iyice eskidi. Ondan kurtul ve bana yenisini al! Modaya uygun bir şey olsun." dedi Efendi nazikçe.
"Ha..." Perroux rahatladı ve eski elbiseyi alıp dışarı çıktı.
"İyi de Efendi eski kafalı ve tutucu biri değil miydi?" Perroux ve diğer hizmetkarlar aynı şeyi düşünüyordu.
Elbisenin cebinden bir kağıt düştü.
Tekir gittikten sonra diğer kediler, Efendiye uzun tüylü kedinin ağzından onun güvende olduğunu belirten bir mektup yazmışlardı.
"Babacığım, ben iyiyim. Sana kurutulmuş balık ve kuru fare eti gönderiyorum, afiyet olsun.
Bu arada, evlenme teklifi eden Leydi von Frigga gerçek bir insan ve size karşı hisleri var Babacığım. Bence siz de birini bulmalısınız."

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton