 | Name | Sundjatta’nın İlk Yolculuğu (III) |
| Type (Ingame) | Görev Eşyası | |
| Family | loc_fam_book_family_1064 | |
| Rarity |  | |
| Description | Yankıların Çocukları tarafından nesilden nesile aktarılmış bir dokuma parşömen. 500 yıl önce yaşamış genç bir Sundjatta hakkındaki efsaneyi anlatıyor. |
| Table of Content |
| Item Story |
| Obtained From |
| Gallery |
Item Story
| Sundjatta kendi isteğiyle bir maceraya atılarak adını kirletmişti. Uzaklardaki lav gölüne ulaştı ve kavurucu dalgaların vücudunu yakmasına izin verdi. Bu kavurucu göl günümüzde soğumuş haldedir, yıkım getiren ejderhalar da artık yoktur tabii. Fakat o günlerde bu göl, uğursuz ejderha Lukwata'nın hüküm sürdüğü meskeniydi. Kadim ejderha ırkından geriye kalanlardan biriydi, Kötü kalpliydi, ejderhaların kadim tiranlığını canlandırmaktı niyeti. Göğü ve yeri sarsan kadim savaşta kabilesi yok olmuştu, Fakat o, karanlık ve kayalık bir mağaraya saklanarak kıyımdan kurtulmuştu. Kendisine refakat eden hizmetkarları olmayan Lukwata kuvvetten düşmüştü, Kükürtten dolayı gözleri kör kalmış, aklı körelip deliliğe sürüklenmişti. İlahi elçilerle savaştığı sahte bir rüyanın içine hapsolmuş halde hayata tutunuyordu. Natlan'da insanların çağının başladığından haberi yoktu. Bundandır ki minik bir köle, sığınağına gelip ona meydan okuduğunda, Kadim ejderha öfkeyle uyandı, öksürüp öğürmeye başladı ve durmaksızın lanetler savurdu. Ağzından alevler ve kükürt saçarak şöyle dedi: "Seni küstah sefil! Hükümdarının uykusunu bölmeye nasıl cüret edersin?" Sundjatta, efsanelerde anlatılan uğursuz ejderhanın bunadığını ve delirdiğini gördü, Irkını unutup kendine Hükümdar unvanını verdiğini fark etti. Bir kahkaha patlatıp dev çekicini kaldırdı ve zayıf düşmüş ejderhayla alay etti: "Ben isimsiz bir madenciyim yalnızca, aşağılık bir hizmetçi değil." "Sen de kral mral değilsin, ezik bir kertenkeleden ibaretsin!" Bu sözleri duyan Lukwata'nın boğazı öfkeyle doldu ve öğürmeye devam etti. Pis ve kavurucu lavlar püskürterek kapkaranlık dumanlar üfledi. Lakin Sundjatta bunlara hiç aldırış etmeden ağır çekicini ihtiyar ejderhaya savurdu. Lukwata yaşlı ve zayıftı fakat öfkelendiğinde korkunç ve tehditkardı yine de. Lavların dayanılmaz sıcaklığı Sundjatta'nın saçını ve kaşlarını kül etti, Ejderhanın vahşi zehri Sundjatta'nın etine ve iç organlarına sızdı, derin ve dayanılmaz bir acısı vardı. Sararmış dev dişleri ağır yaralar açtı, keskin pençeleri ise eski yaralarını deşti. Fakat Sundjatta tüm bu acılara rağmen çekicini sallamaya devam etti. Nihayet ejderhanın sivri kafası yarılıp açıldı ve çekicin rüzgarı siyah dumanı bertaraf etti. Yaşlı ejderhanın ruhu rüzgara karıştıktan ve lav gölü soğuduktan sonra, Sundjatta yere uzandı ve düşündü, işte şimdi bir kahramanın adını hak ediyordu! |
Obtained From
Shop
| Name |
| n/a |
| items per Page |
|
what suggestion? do you not agree that the game has become incredibly stale? its because of people ...