Bir Günahkarın Son Sözleri

Bir Günahkarın Son Sözleri
Bir Günahkarın Son SözleriNameBir Günahkarın Son Sözleri
Type (Ingame)Görev Eşyası
RarityRaritystr
DescriptionVeluriyam Serabı’nda bulduğun bir mektup. Özenli bir şekilde katlanmış ve sararmış haldedir. Birinin uzun zaman önce Zindanda bıraktığı bir şey gibi görünüyor.

Item Story

(Düzgünce katlanmış ama sarı buruşuklukları olan, kolayca yırtılabilir bir mektup. Üzerinde şunlar yazmaktadır)

O kabustan asla kaçamadım. Alevlerin ufku yaktığı, canavarların bir gölge gibi sağa sola büküldüğü, bozuk ve tanınmaz durumdaki silüetlerin yerde uzandığı ve çığlıklarımın daha ağzımdan çıkmadan sessiz bir karanlığa dönüştüğü o savaş alanına sürekli dönüp duruyorum... Ah, bir de beni o kara köpeklerin çenesinden kurtaran arkadaşım vardı... Takati kesilen ellerinden yayı ve kılıcı düşmüş, üstü başı kir pas içerisinde ve ağzı yarı açık bir halde... Bana bakıyordu...

Savaştan sağ salim dönebildiğim için şanslıydım... Hayır, aslında güvenimi kaybetmiştim, elimdeki haç şeklindeki kılıcı attım ve büyük, belalı düşmanımıza karşı dava arkadaşı olduğumuz birlikleri de terk ederek kafayı yemiş biri gibi oradan kaçtım. Yüce Şogun'un bana olan güvenine ihanet ettim ve atalarımdan bu zamana kadar gelen isme leke sürdüm. Bu durumda Yashiori'ye artık dönemem, o kadar utanıyorum ki! Savaştan kaçtım ama gerçekten de kaçabildim mi? Her gün o korkunç savaş alanını, o solgun ve kansız suratları, kara çamura gömülürken gittikçe cılızlaşan sesiyle adımı haykıran arkadaşımı rüyalarımda görüyorum... Shinrou Kutusunun yarattığı yanılsamalar sayesinde ancak azıcık bir nefes alabiliyorum.

Yashiori Valisi olarak uzaklara çağrıldığım zaman, annem Mouun Tapınağından bana Kutuyu getirdiğinde savaştaki acılarımı bir nebze olsun azaltır diye ummuştum ve övünerek, "Kitain isminin varisi benim, hiçbir acı bana bu şeyi kullandıramaz!" demiştim. Ne kadar kötü bir espri, bunu düşünmek bile tek başına çok utanç verici. Bir zamanlar tapınak görevlisi olan annem şimdi beni görse ne düşünür acaba?

... Dışarılarda dolaşmaktan usandım, bu işkence artık canıma tak etti. Bugün nihayet buraya, onlarca gece boyunca hayalini kurduğum, kaçamadım diye korktuğum ama geri dönmek için de can attığım yere döndüm. Kollarım, gençliğimdeki gibi kılıç savuramasa da bu sefer arkadaşımı kesin kurtaracağım ve kirliliğe bir son vereceğim. Yüce Şogun'un yolundan gideceğim... Hem de sonuna kadar.

- Kitain Hideie

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton