Soluk Prenses ve Altı Cüceler (VII)

Soluk Prenses ve Altı Cüceler (VII)
Soluk Prenses ve Altı Cüceler (VII)NameSoluk Prenses ve Altı Cüceler (VII)
Type (Ingame)Görev Eşyası
FamilyBook, Soluk Prenses ve Altı Cüceler
RarityRaritystrRaritystrRaritystrRaritystr
DescriptionTeyvat'ta asırlardır anlatılan bir masal. Bu son bölümde hikaye sonuca varıyor ve Gece Ana'nın kehanetine yer veriliyor.

Item Story

Bu cüce, Prensin vücudunu kötü arkadaşlarından kaçırıp ıslak çalıların arasına dalmıştı. Hayvanların izlerini takip ederek Soluk Prensesin uyuduğu Saflık Çeşmesini aradı.

Cüce, kötü Gece Ana'nın Prensesi bulmuş olduğunu bilmiyordu. Gece Ana, avını takip eden vahşi bir kedi gibi gizlice cüceyi takip etti. Karanlık silüeti ayın ve yıldızların ışığını kapatıyordu.
Cüce geldiğinde Prenses çoktan gitmişti. Gece Ana artık kirlenmiş çeşmeden çıkarken, bir baykuşun acı dolu çığlığı duyuldu.
"Zavallı yaratık. Efendini görmeye mi geldin?" Gece Ana'nın alçak gülüşünden hiçliğin nefesi yayılıyordu.
"Öyleyse ne yazık ki çaresizlikten başka bir şey bulamayacaksın. Sana acıyorum."
"O aptal prenses artık zincirlere mahkum. Ay Işığı Krallığını yok ettim ve Prensesin gözlerinin önünde halkını lanetledim. Sonsuza dek yaşayan ölüler olacak, ölüm ile yaşam arasındaki çizgide mahsur kalacaklar. Ne ruhları ne de ay ışığı olacak." Gece Ana'nın sözleri, unutulmuş bir mezara çarpan soğuk yağmur damlaları gibiydi.
"Haline bak, zavallı cüce. Acaba efendin, senin yaptıklarını öğrenince ne düşünecek."
Korku, cücenin damarlarında yayılıp zayıf kalbini avucunun içine aldı.
Gece Ana, cüceyi pişmanlıktan kıvranmaya terk etti ama önce kahrolan cüceye küçük bir umut parçası verdi. Bunu o zamana kadar hissetmediği bir merhamet sebebiyle mi, yoksa cücenin daha çok acı çekmesini görmek için mi yaptığını asla bilemeyeceğiz.
"Bin yıl sonra en büyük düşmanım inecek. Elinde, şafağı müjdeleyen bir kılıç ve üzerinde güneşi yansıtan bir zırh olacak. Krallığımı yok edecek ve Prensi canlandıracak. Prenses çektiği sonsuz acıdan kurtulacak. O zamana kadar Gece Diyarı'nda kimseden korkmayacağım çünkü kehanette bahsedilen felaket hariç hiçbir şey, krallığıma son veremeyecek. Sana, efendisini zehirleyen hain köleye gelince... Kader sana hak ettiğini yaşatacak."
Sonrasında ise Gece Ana yere çökerek çamurdan ve solucanlardan oluşan bir balçığa dönüştü.
Yıkılan cüce, acı ve pişmanlıkla gezindi. Cesedi bir ağacın kovuğuna gizledi ve tek başına gecenin karanlığında kaybolarak inzivaya çekildi.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

TopButton